Adobe floor: analiza technologii układania powłok gliniastych i Adobe

Podłogi gliniane są jednymi z najtańszych i najtrwalszych. Są one przeprowadzane bezpośrednio na ziemi, bez użycia opóźnień, fundamentów lub innych dodatkowych konstrukcji. Głównym składnikiem takich podłóg jest glina, która albo nic nie kosztuje (jeśli sam ją wykopiesz), albo jest sprzedawana za grosz. Podłogi z gliny są jeszcze bardziej popularne, ponieważ współczesne społeczeństwo pragnie eko-stylu, jako kierunku budowy przy użyciu naturalnych, bezpiecznych materiałów.

W jakich pokojach lepiej jest zrobić taką podłogę?

Ze względu na bezpretensjonalność i różne opcje wykończenia, gliniane podłogi mogą zmieścić się w każdym wnętrzu parterowego domu lub domku. W razie potrzeby ich powierzchnię można zaimpregnować olejem, woskować, ozdobić płytkami, pokryć linoleum lub dywanem. Ponieważ glina ma wysokie właściwości termoizolacyjne, można ją wykorzystać do aranżacji systemu ciepłej podłogi.

Trwałość, wytrzymałość i odporność na wilgoć sprawiają, że podłogi gliniane są doskonałą opcją do wyposażenia budynków gospodarczych (szopy, kurniki, garaże, magazyny, piwnice).

Instrukcje krok po kroku

Podłogi gliniane można wykonać przy użyciu kilku technologii, stosując różne mieszanki. Glinę w składzie podłogi można uzupełnić słomą, wapnem, cementem i innymi materiałami. Rozważ zasadę urządzenia takiej bazy na przykładzie jej głównych opcji: podłogi z Adobe i odlewanego Adobe.

Opcja nr 1 - podłoga Adobe

Ta opcja jest najłatwiejsza. Bardziej nadaje się do układania bazy w szopach, spiżarniach i innych budynkach gospodarczych. Chociaż może być stosowany w daczy, w domach tymczasowego (letniego) zamieszkania.

Gliniana podłoga jest gliniano-piaskową, gęsto upakowaną warstwą. Położył się na ziemi. Do urządzenia tej podłogi potrzebujesz tłustej gliny, piasku i ubijaków.

Postęp:

1. Usuń warstwę gleby na głębokości 50-60 cm.
2. Połóż na dnie powstałego wykopu warstwę piasku o grubości około 10-15 cm, wypoziomuj i zagęść. W tym celu często stosuje się ręczną manipulację, wykonaną z kawałka kłody lub belki o długości około 100 cm i średnicy 10 cm (przekrój) .Gwoździe jest przybijane do górnego końca, za pomocą którego można trzymać skrzep. Deska o wymiarach 20x20 cm jest przymocowana do dolnego końca.
3. Warstwę pokruszonego kamienia o grubości 10-15 cm wylewa się na ubity piasek, a także wyrównuje i zagęszcza.
4. Przygotowuje się gęsty, ciężki roztwór gliny i piasku (ilość wody jest minimalna).
5. Roztwór układa się na warstwie pokruszonego kamienia, wyrównując za pomocą pacy lub szpachelki.
6. Zagęszczaj warstwę gliny przez ubijanie. Miejsca, w których tworzą się doły są wyrównane dodatkową porcją roztworu. Ubijanie jest kontynuowane, aż sabotaż zacznie odbijać się od powierzchni.
7. Posyp powierzchnię gruboziarnistym piaskiem i spróbuj wbić go w grubość glinianej podłogi. Pozostałości piasku pozostałe na powierzchni są usuwane za pomocą miotły.

Po wyschnięciu takiej podłogi poddaje się ją obróbce olejem i woskiem.

Opcja nr 2 - podłoga Adobe

Saman jest materiałem kompozytowym wykonanym przez zmieszanie gliny, piasku i słomy z wodą. Gotowy adobe układany jest na warstwie drenażowej z kruszonego kamienia lub żwiru, wyrównany z prowadnicami. Zwykle układanie odbywa się w kilku warstwach. Pierwsze 1-2 warstwy są podstawowe i odgrywają rolę bazy. Ostatnia warstwa to wykończenie, tradycyjnie pokryte olejami i woskiem.

Do produkcji podłogi z gliny stosuje się kruszony kamień (do drenażu), piasek, glinę i słomę. Najpierw piasek miesza się z gliną, a następnie dodaje się wodę. Słoma jest zakłócana na ostatnim etapie, deptanie ją do mieszanki. Zazwyczaj stosunek gliny i piasku w adobe waha się od 1: 1 do 1: 3. Ilość wody wynosi od 0,25% objętości gliny. Ilość słomy wynosi 10-15% objętości mieszanki. Glinę, piasek i wodę można mieszać ręcznie (za pomocą łopaty, pacy) lub w betoniarce.

Rozważ kolejność pracy:

Usunięcie żyznej warstwy (30-40 cm). Górna żyzna warstwa jest usuwana z ziemi, pamiętaj, aby wybrać korzenie roślin. Pogłębić o 30-40 cm, a następnie ubić podstawę.

Wykonaj drenaż żwiru (10-20 cm). Taranowana podstawa pokryta jest warstwą żwiru o grubości 10–20 cm W obszarach o trudnych warunkach klimatycznych oprócz żwiru można stosować izolacyjne materiały sypkie. Perlit o niskiej przewodności cieplnej dobrze nadaje się do tych celów.

Układanie głównej warstwy gliny (4-10 cm). Układanie odbywa się za pomocą prowadnic - równych, prostych desek o szerokości 4-10 cm, są one instalowane na krawędzi, mocowane za pomocą lepkich kawałków Adobe. Krok między prowadnicami wynosi 60-80 cm (w tej odległości wygodnie jest „pociągnąć” mieszaninę według samej reguły). Lokalizacja prowadnic jest równoległa do ściany, wzdłuż której planowane jest rozpoczęcie pracy. Zwykle jest to ściana znajdująca się naprzeciwko drzwi wejściowych.

Pomiędzy prowadnicami położyć mieszankę gruczołu ziemnego, wyrównując ją za pomocą pacy. Aby uzyskać płaską powierzchnię, mieszaninę „przeciąga się” wzdłuż prowadnic za pomocą drewnianej lub metalowej reguły (można użyć płaskiej deski, długiej półteri). Powinieneś uzyskać ciągłą i równą, ale szorstką powierzchnię. Ponadto ta warstwa nie wymaga wycierania.

Po 1-2 dniach, gdy schwytana jest mieszanina Adobe, prowadniki są ostrożnie usuwane z niej. Można je jednak pozostawić w grubszym, jeśli nie będzie potrzeby ponownego użycia. Pustki pozostawione z prowadnic są wypełnione mieszanką Adobe. Aby mokra część mieszaniny prawidłowo przylegała do już wysuszonej warstwy, krawędzie rowków zwilża się i poluzowuje ostrym narzędziem.

Warstwa główna, w zależności od jej grubości, temperatury i wilgotności, schnie 1-2 tygodnie. Dopiero potem będzie można swobodnie się po nim poruszać. W razie potrzeby przyspiesz proces, zainstaluj nagrzewnicę w pomieszczeniu. Samo podniesienie temperatury (na przykład za pomocą grzejników) nie wystarczy. W celu równomiernego suszenia grudki konieczny jest ruch powietrza, dmuchanie.

Układanie drugiej (pośredniej) warstwy (2,5-4 cm). Ta warstwa jest opcjonalna, ale umożliwia zwiększenie grubości warstwy gliny i zwiększenie właściwości oszczędzania ciepła powierzchni. W grubości tej warstwy można układać kable ciepłej podłogi.

Ta warstwa jest układana w taki sam sposób jak pierwsza, za pomocą prowadnic. Tym razem używają desek (listew) o grubości 2,5–4 cm Saman układa się między deskami zamocowanymi na krawędzi, na uprzednio zwilżonej powierzchni warstwy głównej - dla lepszej przyczepności. Powierzchnia jest wyrównana za pomocą pacy i „ciągnięta” wzdłuż prowadnic. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo pęknięć na tej warstwie, zaleca się układanie prowadnic pod kątem prostym do prowadnic pierwszej warstwy. Następnie dwie warstwy grudki zostaną ułożone prostopadle do siebie, co zwiększy wytrzymałość i wytrzymałość gotowej glinianej podłogi.

Ostatnia warstwa wykończeniowa (1-2 cm). Ostatnia warstwa adobe doprowadzi podłogę do wymaganego poziomu. Ta warstwa jest najcieńsza, więc istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia pęknięć.Z tego powodu nie rób tej warstwy mniejszej niż 1-2 cm.

Jeśli gliniana podłoga będzie powierzchnią podłogi przedniej, cieńsze i krótsze łodygi słomy są wprowadzane do składu mieszanki gruczołów sutkowych dla warstwy wykończeniowej.

Jako szyny stosuje się cienkie szyny lub metalowe szyny (profile) o grubości 1-2 cm, a także warstwę wykończeniową można nakładać bez szyn, ostrożnie układając każdą porcję Adobe i kontrolując jej poziomy poziom. Mieszankę gliny rozprowadza się szpachelką, rozmażąc i ostrożnie dociskając do uprzednio zwilżonej powierzchni drugiej warstwy. Warstwa wykończeniowa jest dokładnie wypoziomowana, pocierając glinę, „polerując” ją tarką, szpachelką lub kielnią.

Gdy podłoga z Adobe będzie całkowicie sucha (potrwa kilka tygodni), możesz zacząć ją kończyć.

Obróbka dekoracyjna gliny

W przypadku podłóg glinianych wykonanych dowolną technologią zwykle stosuje się impregnację kilkoma warstwami oleju i woskowanie woskiem. Zabieg ten pozwala uzyskać gęstą i twardą warstwę ochronną na podłodze, porównywalną grubością do skorupy jajka. W rezultacie gliniana podłoga staje się całkowicie wodoodporna, tak mocna i trwała, jak to możliwe.

Do impregnacji najlepiej nadaje się gotowany olej lniany. Stosuje się go na gorąco, ponieważ w tym stanie łatwiej penetruje pory gliny. Optymalna liczba warstw wynosi od 4 do 6. Możesz użyć tego schematu:

• 1. warstwa - nierozcieńczony olej;
• 2. warstwa - olej i rozpuszczalnik (terpentyna lub alkohol) w stosunku 4: 1;
• 3. warstwa - olej i rozpuszczalnik 1: 1;
• 4. warstwa - olej i rozpuszczalnik 1: 4.

Lub, jeśli chcesz zwiększyć liczbę warstw, możesz to zrobić:

• 1. warstwa - nierozcieńczony olej;
• 2. warstwa - olej i rozpuszczalnik w stosunku 4: 1;
• 3. warstwa - olej i rozpuszczalnik 3: 2;
• 4. warstwa - olej i rozpuszczalnik 2: 3.
• 5 warstwa - olej i rozpuszczalnik 1: 4;
• 6. warstwa - nierozcieńczony rozpuszczalnik.

Wacik, wałek, pędzel lub gąbkę obficie zwilża się olejem (lub mieszaniną oleju i rozpuszczalnika) i nanosi na powierzchnię gliny. Kolejną warstwę oleju nakłada się dopiero po wysuszeniu (wchłonięciu) poprzedniej. Z każdą kolejną warstwą absorpcja gliny będzie się zmniejszać. Po wyschnięciu olej wnika w strukturę gliny, dzięki czemu jest mniej porowaty i twardszy. Ostatnia powierzchnia oleju powinna powstać na powierzchni kałuży. Oznacza to, że przepuszczalność podłogi jest zminimalizowana.

Po kilku dniach, kiedy olej jest całkowicie suchy, powierzchnię smaruje się pastą woskową i olejkową. Dzięki temu podłoga będzie praktyczna i łatwiejsza w utrzymaniu. Regularne mycie wodą z detergentami lub mydłem to wszystko, co będzie potrzebne do utrzymania czystości.

Aby uzyskać pastę, wosk i gorący olej miesza się w stosunku 1: 2. Wystarczy niewielka ilość tej mieszanki, aby zetrzeć podłogę. Wcieraj go w podłogę miękką szmatką bez włókien. Po wyschnięciu wosku możesz eksperymentować: nalej szklankę wody na podłogę. Na polerowanej jakości powierzchni płyn rozleje się w postaci kulek i małych kałuż. Wszystko, co zostało wylane, pozostanie na podłodze, a kropla nie wycieknie.

Z biegiem czasu wosk się usuwa, dlatego zaleca się uzupełnienie pielęgnacji glinianej podłogi poprzez okresowe pocieranie jej woskiem.

Zalety i wady tych podłóg

Podłogi z gliny są doskonałą alternatywą dla wielu nowoczesnych podłóg. Ponadto może z nimi konkurować, zarówno pod względem jakości, jak i dekoracyjnego wyglądu.

Zalety glinianej podłogi:

• niska cena;
• przyjazność dla środowiska;
• trwałość;
• siła;
• odporność na wilgoć (przy odpowiednim przetwarzaniu);
• wysokie właściwości termoizolacyjne;
• prostota w wychodzeniu (można zamiatać miotłę, myć wodą);
• łatwość renowacji i naprawy.

Wady obejmują jedynie długi i czasochłonny proces powlekania odlewanego urządzenia.

Podobne wpisy:

Jak wybrać klej do płytek do ciepłej podłogi + analiza niuansów technologii aplikacji

Analiza technologii tworzenia betonu drukowanego (tłoczonego)

Jakie są rodzaje wykładzin podłogowych + analiza ich zalet i wad