Adobe-vloer: analyse van technologie voor het aanbrengen van klei en adobe coatings
Klei-vloeren zijn een van de meest goedkope en duurzame. Ze worden direct op de grond uitgevoerd zonder het gebruik van een boomstam, fundering of andere aanvullende constructies. Het hoofdbestanddeel van dergelijke vloeren is klei, dat ofwel niets kost (als je het zelf graaft), ofwel voor een cent wordt verkocht. Klei-vloeren zijn verder populair vanwege de wens van de moderne samenleving naar eco-stijl, als een richting van constructie met natuurlijke, veilige materialen.
Inhoud
In welke kamers is het beter om zo'n vloer te maken?
Vanwege de pretentieloosheid en verschillende afwerkingsopties, passen kleivloeren in elk interieur van een huis of huisje met één verdieping. Desgewenst kan hun oppervlak worden geïmpregneerd met olie, in de was gezet, versierd met tegels, bedekt met linoleum of tapijt. Omdat klei hoge thermische isolatie-eigenschappen heeft, is het mogelijk om het te gebruiken voor het aanbrengen van een warm vloersysteem.
Duurzaamheid, sterkte en vochtbestendigheid maken kleivloeren een uitstekende optie voor het uitrusten van bedrijfsgebouwen (schuren, kippenhokken, garages, opslagruimtes, kelders).
Stap voor stap instructies
Kleivloeren kunnen worden gemaakt met verschillende technologieën, met verschillende mengsels. Klei in de samenstelling van de vloer kan worden aangevuld met stro, kalk, cement en andere materialen. Overweeg het principe van het apparaat van een dergelijke basis op het voorbeeld van de belangrijkste opties: adobe vloer en gegoten adobe.
Optie # 1 - Adobe-vloer
Deze optie is het gemakkelijkst. Het is meer geschikt om de basis in schuren, pantry's en andere bijgebouwen te plaatsen. Hoewel het kan worden gebruikt in datsa's, in huizen van tijdelijke (zomer) residentie.
De kleivloer is een kleizandige, dicht opeengepakte laag. Hij lag precies op de grond. Voor het apparaat van deze vloer heb je vettige klei, zand en stampers nodig.
Vooruitgang:
- Verwijder de grondlaag met een diepte van 50-60 cm.
- Leg op de bodem van de resulterende put een laag zand met een dikte van ongeveer 10-15 cm, egaliseer en verdicht het. Hiervoor wordt vaak een manuele stamper gebruikt, gemaakt van een stuk boomstam of balk van ongeveer 100 cm lang, 10 cm in diameter (doorsnede) Aan het bovenste uiteinde is een grip genageld, waarmee u het stolsel kunt vasthouden. Aan de onderkant is een bord met afmetingen van 20x20 cm bevestigd.
- Een laag gemalen steen, 10-15 cm dik, wordt over gestampt zand gegoten en wordt geëgaliseerd en verdicht.
- Er wordt een dikke, zware oplossing van klei en zand bereid (de hoeveelheid water is minimaal).
- De oplossing wordt op een laag steenslag gelegd en met een troffel of spatel geëgaliseerd.
- Verdicht de kleilaag door te stampen. De plaatsen waar de putten zich vormen, worden geëgaliseerd met een extra deel van de oplossing. Het stampen wordt voortgezet totdat de stamper van het oppervlak begint te stuiteren.
- Bestrooi het oppervlak met grofkorrelig zand en probeer het in de dikte van de kleivloer te rammen. De op het oppervlak achtergebleven zandresten worden met een bezem weggeveegd.
Na het drogen van een dergelijke vloer wordt het verwerkt met olie en was.
Optie # 2 - Adobe-vloer
Saman is een composietmateriaal gemaakt door klei, zand en stro te mengen met water. Ready adobe wordt op de drainagelaag van steenslag of grind gelegd, uitgelijnd met de geleiders. Meestal gebeurt het leggen in meerdere lagen. De eerste 1-2 lagen zijn eenvoudig en spelen de rol van de basis. De laatste laag is de afwerking, traditioneel bedekt met oliën en was.
Bij de vervaardiging van de lemen vloer wordt gebruik gemaakt van steenslag (voor afwatering), zand, klei en stro. Eerst wordt zand vermengd met klei, daarna wordt er water toegevoegd. Het rietje wordt in de laatste fase verstoord en vertrapt het in het mengsel. Meestal varieert de verhouding van klei en zand in adobe van 1: 1 tot 1: 3. De hoeveelheid water is vanaf 0,25% van het kleivolume. De hoeveelheid stro is 10-15% van het volume van het mengsel. U kunt klei, zand en water handmatig mengen (met een schep, troffel) of in een betonmixer.
Overweeg de volgorde van werk:
Verwijdering van de vruchtbare laag (30-40 cm). De bovenste vruchtbare laag wordt op de grond verwijderd, zorg ervoor dat u de wortels van planten kiest. Verdiepen met 30-40 cm en vervolgens de basis aanstampen.
Voer drainage van grind uit (10-20 cm). De geramde basis is bedekt met een laag grind van 10-20 cm dik In gebieden met zware klimaten is het naast grind mogelijk om isolerende bulkmaterialen te gebruiken. Perliet met een laag warmtegeleidingsvermogen is zeer geschikt voor deze doeleinden.
De belangrijkste kleilaag leggen (4-10 cm). Het leggen wordt uitgevoerd met behulp van geleiders - zelfs, rechte planken, 4-10 cm breed Ze worden op de rand geïnstalleerd en bevestigd met kleverige stukjes adobe. De stap tussen de geleiders is 60-80 cm (op deze afstand is het handig om het mengsel alleen volgens de regel te "trekken"). De locatie van de geleiders is parallel aan de muur waarlangs het werk gepland is. Meestal is dit een muur tegenover de voordeur.
Tussen de geleiders lag het adobe-mengsel en egaliseerde het met een troffel. Om een vlak oppervlak te krijgen, wordt het mengsel met een houten of metalen liniaal langs de geleiders 'getrokken' (je kunt een plat bord gebruiken, een lange halve tera). Je moet een continu en gelijkmatig, maar ruw oppervlak krijgen. Bovendien hoeft deze laag niet te worden schoongeveegd.
Na 1-2 dagen, wanneer het adobe-mengsel in beslag is genomen, worden geleiders er voorzichtig uit verwijderd. Ze kunnen echter in het dikkere worden achtergelaten als hergebruik niet nodig is. De lege ruimtes van de gidsen zijn gevuld met adobe-mengsel. Om ervoor te zorgen dat het natte deel van het mengsel goed hecht aan de reeds opgedroogde laag, worden de randen van de groeven bevochtigd en losgemaakt met een scherp gereedschap.
De hoofdlaag droogt, afhankelijk van de dikte, temperatuur en vochtigheid, 1-2 weken. Pas daarna is het mogelijk om er vrij omheen te bewegen. Versnel indien nodig het proces, installeer een luchtverhitter in de kamer. Alleen de temperatuur verhogen (bijvoorbeeld met radiatoren) is niet voldoende. Voor een gelijkmatige droging van adobe is luchtbeweging noodzakelijk, blazen.
Het leggen van de tweede (tussen) laag (2,5-4 cm). Deze laag is optioneel, maar stelt u in staat om de dikte van de kleilaag te vergroten en de warmtebesparende eigenschappen van het oppervlak te vergroten. In de dikte van deze laag kunnen kabels van de warme vloer worden gelegd.
Deze laag wordt op dezelfde manier gelegd als de eerste, met behulp van hulplijnen. Deze keer worden planken (latten) gebruikt, 2,5-4 cm dik Saman wordt tussen de planken aan de rand bevestigd, op het eerder bevochtigde oppervlak van de hoofdlaag - voor een betere hechting. Het oppervlak wordt geëgaliseerd met een troffel en langs de geleiders 'getrokken'. Om de kans op scheuren in deze laag te verkleinen, is het raadzaam de geleiders haaks op de geleiders van de eerste laag te leggen. Vervolgens worden twee lagen adobe loodrecht op elkaar gelegd, wat de sterkte en sterkte van de afgewerkte kleivloer zal vergroten.
De laatste afwerkingslaag (1-2 cm). De laatste laag adobe brengt de vloer op het gewenste niveau. Deze laag is de dunste, dus er is een grote kans dat er scheuren in ontstaan.Maak daarom deze laag niet minder dan 1-2 cm.
Als de kleivloer het voorste vloeroppervlak wordt, worden dunnere en kortere strostengels geïntroduceerd in de samenstelling van het adobe-mengsel voor de afwerkingslaag.
Als rails worden dunne rails of metalen rails (profielen) gebruikt, 1-2 cm dik.Ook kan de afwerkingslaag zonder rails worden aangebracht, waarbij elk deel van de adobe zorgvuldig wordt neergelegd en het horizontale niveau wordt gecontroleerd. Het kleimengsel wordt met een spatel uitgesmeerd, uitgesmeerd en voorzichtig op het eerder bevochtigde oppervlak van de tweede laag gedrukt. De afwerklaag wordt zorgvuldig geëgaliseerd, waarbij de klei wordt overschreven en gepolijst met een rasp, plamuurmes of troffel.
Als de adobevloer helemaal droog is (het duurt enkele weken), kun je beginnen met afwerken.
Clay decoratieve verwerking
Voor kleivloeren die met elke technologie zijn gemaakt, wordt meestal geïmpregneerd met verschillende lagen olie en waxen met was. Met deze behandeling krijgt u een dichte en harde beschermingslaag op de vloer, vergelijkbaar in dikte met de eierschaal. Hierdoor wordt de kleivloer absoluut waterdicht, zo sterk en duurzaam mogelijk.
Voor impregnering is gekookte lijnolie het meest geschikt. Het wordt heet aangebracht, omdat het in deze toestand gemakkelijker in de kleiporiën doordringt. Het optimale aantal lagen is van 4 tot 6. U kunt dit schema gebruiken:
- 1e laag - onverdunde olie;
- 2e laag - olie en oplosmiddel (terpentijn of alcohol) in een verhouding van 4: 1;
- 3e laag - olie en oplosmiddel 1: 1;
- 4e laag - olie en oplosmiddel 1: 4.
Of, als u het aantal lagen wilt vergroten, kunt u dit doen:
- 1e laag - onverdunde olie;
- 2e laag - olie en oplosmiddel in een verhouding van 4: 1;
- 3e laag - olie en oplosmiddel 3: 2;
- 4e laag - olie en oplosmiddel 2: 3.
- 5e laag - olie en oplosmiddel 1: 4;
- 6e laag - onverdund oplosmiddel.
Het wattenstaafje, roller, penseel of spons wordt overvloedig bevochtigd met olie (of een mengsel van olie en oplosmiddel) en aangebracht op het kleivlak. De volgende laag olie wordt pas aangebracht na drogen (absorptie) van de vorige. Bij elke volgende laag zal de opname van klei afnemen. Door het drogen dringt de olie de kleistructuur binnen, waardoor deze minder poreus en harder wordt. De laatste laag olie moet zich op het oppervlak van de plas vormen. Hierdoor wordt de doorlaatbaarheid van de vloer geminimaliseerd.
Na een paar dagen, wanneer de olie helemaal droog is, wordt het oppervlak ingevet met een pasta van was en olie. Dit maakt de vloer praktisch en gemakkelijker te onderhouden. Regelmatig wassen met water met wasmiddelen of zeep is alles wat nodig is om de netheid te behouden.
Om een pasta te verkrijgen, worden was en hete olie gemengd in een verhouding van 1: 2. Een kleine hoeveelheid van dit mengsel is voldoende om de vloer te raspen. Wrijf het in de vloer met een zachte doek zonder pluis. Nadat de was is opgedroogd, kun je experimenteren: giet een glas water op de vloer. Op een hoogwaardig gepolijst oppervlak rolt de vloeistof uit in de vorm van balletjes en plasjes. Alles wat gestort is, blijft op de grond, er lekt geen druppel.
Na verloop van tijd wordt de was gewist, dus het wordt aanbevolen om de verzorging van de kleivloer aan te vullen met regelmatig wrijven met was.
Voor- en nadelen van deze vloeren
Klei vloeren zijn een geweldig alternatief voor veel moderne vloeren. Bovendien kan hij met hen concurreren, zowel qua kwaliteit als qua decoratieve uitstraling.
Voordelen van de kleivloer:
- lage prijs;
- milieu vriendelijkheid;
- duurzaamheid;
- sterkte;
- vochtbestendigheid (met de juiste verwerking);
- hoge thermische isolatie-eigenschappen;
- eenvoud bij het verlaten (het is mogelijk om een bezem te vegen, met water te wassen);
- gemak van restauratie en reparatie.
De nadelen zijn alleen het lange en tijdrovende proces van de gegoten gietcoating van het apparaat.
Sergeyts
1 reactie