Konstrukcja tarasu: przegląd 4 opcji instalacji tarasu tarasowego
Taras to platforma przymocowana do domu lub stojąca osobno. Zwykle przypomina duży ganek przylegający do ściany przy wejściu do domu. Na obszarach południowych tarasy są zwykle otwarte. Na środkowym pasie - pokryte markizami lub markizami. Projekt tarasu można początkowo uwzględnić w planie budowy domu i zbudować na tym samym fundamencie. Ale jeśli dom już istnieje, dołączenie do niego tarasu nie jest trudne dla żadnego mistrza domu. Porozmawiajmy o tym, jakie podstawowe struktury tarasowe istnieją i jak je samodzielnie zbudować.
Przed przystąpieniem do budowy tarasu należy przeprowadzić projekt i zdecydować, którą opcję projektową preferować.
Najprostsze konstrukcje tarasów są wykonywane na poziomie gruntu. Są to platformy utwardzone płytami chodnikowymi, kostką brukową lub klinkierem. Brukowanie odbywa się na poduszce żwirowo-piaskowej ułożonej w uprzednio ułożonym wykopie w ziemi o wysokości 20-30 cm.
Na żwirowym łóżku można również zbudować drewniany taras z podłogą z desek lub desek kompozytowych. Drewniane bloki lub profile stalowe, pełniące rolę kłody, układane są na wysypisku. Montują drewniane belki nośne. Deski podłogowe są przymocowane na górze.
Tarasy o bardziej złożonym designie, uniesione powyżej poziomu gruntu. Ponadto można je podnosić, zarówno o 15-20 cm, jak i o 2-3 m (poziom drugiego piętra). W takim przypadku nie można obejść się bez podstawy. Taki taras opiera się na żelbetowych płytach, blokach lub stosach, pełniąc rolę monolitycznego, słupowego lub palowego fundamentu. Przykład podniesionego tarasu: platforma w postaci żelbetowej płyty, wyłożona kamionką ceramiczną lub porcelanową. Podczas budowy drewnianego podwyższonego tarasu drewniane belki są mocowane na wybranym fundamencie (betonowe kolumny, płyty, pale), które są osłonięte od góry deską przyciętą lub tarasową (taras).
Zapewnimy Ci kilka opcji budowy tarasu, zaprojektowanych w formie warsztatów informacyjnych.
Zadowolony
Opcja 1. Taras klinkierowy
Ta wersja tarasu jest zbudowana na piaszczystej poduszce z ramą, na poziomie gruntu. Płytka klinkierowa, z której układana jest podłoga, pozwala tworzyć krzywe, zakrzywione linie witryny. Aby wyraźnie wskazać granice tarasu, ogrodzenia są instalowane wokół jego obwodu. Na przykład małe drewniane słupki nasycone środkami antyseptycznymi.
Praca jest wykonywana w następujący sposób:
1. Czyści glebę w miejscu utwardzonego tarasu. Usuwają kamienie, drewno driftu, usuwają górną warstwę gleby o grubości 20 cm.
2. Piasek wlewa się do powstałej wnęki warstwą 15 cm.
3. Rów o wielkości 70 x 70 cm (głębokość, szerokość) wykopany jest wzdłuż planowanej granicy obszaru. Warstwa żwiru lub piasku wylewa się na dno wykopu o wysokości 15-20 cm, co jest konieczne dla lepszego odprowadzania wody w miejscu montażu otaczających kolumn.
4. W wykopie, na warstwie drenażowej, zainstalowane są dwa rzędy drewnianych słupków (wewnątrz i na zewnątrz). Ich pionowość jest kontrolowana przez poziom budynku. Kolumny zainstalowane na końcach ogrodzenia są mocowane za pomocą wkrętów samogwintujących.To rozwiązanie zapewnia bardziej trwały chwyt elementów konstrukcyjnych, nie pozwala im przesuwać się i wypadać z rzędu.
Ogrodzenie ma postać zamkniętej „kieszeni”, która później posłuży jako kwietnik obramujący taras. Jeśli ułożenie klombu nie jest uwzględnione w twoich planach, granicę można wykonać w jednym rzędzie, instalując cegły, gotowe plastikowe ogrodzenia itp. W rowie.
5. Aby zapobiec wymywaniu gleby z przyszłego klombu, w pokrytej „kieszeni” układana jest warstwa pokrycia dachowego, prowadząca ją do ścian kolumn. Ruberoid jest układany na wysokość planowanego poziomu zasypki ziemią. W kilku punktach warstwa hydroizolacyjna jest przymocowana do ścian słupków za pomocą wkrętów samogwintujących lub gwoździ.
6. Kołki wbijane są w ziemię od ściany domu do ogrodzenia krokiem 3 mi sznurowane na nich o nachyleniu 2-3 cm na 1 metr. W ten sposób planowany jest poziom wypełnienia piaskiem, który musi koniecznie stanowić zbocze odpływu wody deszczowej z tarasu.
7. Naciśnij piasek i wypoziomuj go odpowiednio do poziomu napiętych lin, uzupełniając w razie potrzeby brakującą ilość piasku.
8. Rozpocznij instalację płytek klinkierowych. Każda płytka jest układana na warstwie piasku, mocno dociskana i stukana w powierzchnię gumowym młotkiem.
9. Pozostałe wolne przestrzenie, między brukiem a ogrodzeniem, są pokryte dużym dekoracyjnym żwirem.
10. Połączenia między płytkami wypełnia się drobnym piaskiem za pomocą sztywnego pędzla.
11. Nadmiar piasku na powierzchni zmywa się strumieniem wody spod węża. Nacisk powinien być niewielki, aby piasek nie spływał ze szwów.
12. Aby wilgoć deszczowa mogła swobodnie spływać z utwardzonego terenu, wykonywane jest odwadnianie. Aby to zrobić, połóż wzdłuż kolumn ogrodzenia ze zboczem rurkę drenażową ze szczelinami owiniętymi w jutową szmatkę (aby zanieczyszczenia i gleba nie dostały się do szczelin). Aby zamaskować powierzchnię rury jest pokryta żwirem.
Koniec ułożonej rury spustowej jest połączony z burzową rurą kanalizacyjną. Przez trójnik podłączany jest również odpływ drenażowy. Rynna z rusztem jest zainstalowana we właściwym miejscu.
Opcja 2. Pokryty żwirem drewniany taras
Trwały i łatwy w użyciu taras, zbudowany na żwirowym podłożu, może być łatwo wykonany z profili stalowych (kłód), drewnianych bloków i desek. Ponieważ będą one praktycznie leżeć na poziomie gruntu, w tej wersji tarasu dozwolone jest stosowanie wyłącznie drewna z twardych, niewrażliwych na gnicie gatunków: modrzewia, dębu, garapa, teaku, merbau itp. Przed użyciem deski są poddawane działaniu środków antyseptycznych, które chronią je przed wilgocią, gniciem, owadami i promieniami UV.
Postęp:
1. W miejscu przyszłego miejsca usuń glebę o grubości 20-30 cm.
2. Zasyp żwirowni.
3. Profile stalowe układa się na żwirze, tworząc nachylenie 2-3 cm na 1 metr bieżący. Odległość między profilami wynosi około 500–600 mm.
4. Belki nośne są przymocowane do profili. Odległość między belkami wynosi około 600 mm, jeśli grubość deski tarasowej wynosi 27 mm. Przy grubości płyty 20 mm odstęp wiązki będzie musiał zostać zmniejszony do 400 mm. W celu dodatkowej ochrony belek przed wilgocią w miejscach ich kontaktu z profilami uszczelki gumowe są cięte, cięte wzdłuż szerokości desek.
5. Belki nośne są pokryte ciemną tkaniną ochronną (na przykład geowłókniną), aby zapobiec kiełkowaniu chwastów.
6. Podłoga jest montowana z desek prostopadle do belek z odstępami 2-3 m. Pomiędzy deskami a tkaniną ochronną instaluje się przekładki, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci w przestrzeni podłogi. Pomiędzy ścianami a podłogą pozostała szczelina wyrównawcza wynosząca 1-2 cm.
7. Pod koniec montażu promenada jest pokryta środkami antyseptycznymi, poplamionymi impregnatem lub lakierem.
Opcja nr 3. Taras na słupowym fundamencie
Drewniany taras na słupowym fundamencie to tradycyjna i najbardziej korzystna opcja. Projekt przylega do domu i tak naprawdę jest z nim jeden.Fundament słupowy może podnieść powierzchnię o 15–60 cm, a wydmuchana przestrzeń utworzona pod pokładem przyczynia się do skutecznej wentylacji elementów tarasu i minimalizuje możliwość rozkładu drewna.
Instrukcja budowy krok po kroku:
1. Aby połączyć przyszły obszar tarasu z domem, pierwsza belka jest przymocowana poziomo (na poziomie tarasu) do sąsiedniej ściany. Powyżej górnej krawędzi belki zamontowany jest odpływ ze stali ocynkowanej.
2. W miejscach montażu betonowych kolumn wykonać wykop. Kolumny powinny być instalowane w odstępach 1,5-2 m. Głębokości są wykonywane z uwzględnieniem pożądanej wysokości tarasu, wysokości kolumn i wymaganej warstwy podłoża żwirowego o grubości 10-15 cm.
3. Do wgłębień wlewa się wypełnienie żwirowe, a następnie montuje się betonowe kolumny trapezowe. Metalowa część osadzona pod kwadratowymi belkami jest przymocowana do górnej platformy każdej kolumny.
4. Belki nośne są osadzone w osadzonych częściach na słupkach i przymocowane śrubami.
5. Na prostopadłych do nich belkach nośnych zamontuj belki platformy w odległości 40–60 cm od siebie.
6. Deski tarasowe przykręcane są do dźwigarów platformy za pomocą śrub, z zachowaniem odstępów 2-3 mm między nimi. Szczeliny służą do zapobiegania gromadzeniu się wody deszczowej na podłodze i jej swobodnego przepływu do podłoża.
7. Jeśli do tarasu zostaną użyte nieobrobione deski wykończeniowe, pod koniec montażu powierzchnia podłogi może wyglądać nierówno. Dlatego podłoga jest wyrównana za pomocą szlifierki, dzięki czemu wszystkie punkty tarasu są na tym samym poziomie. Po polerowaniu pył drzewny jest usuwany, a deski są impregnowane - antyseptycznie lub bejcowane. W przypadku zastosowania specjalnej deski tarasowej dodatkowe szlifowanie powierzchni nie jest wymagane.
Kolumnowy fundament tarasu można również zbudować z płaskich betonowych bloków. Podobną opcję budowy tarasu przedstawiono na filmie:
Opcja nr 4. Taras WPC na fundamencie śrubowo-palowym
Czasami nieracjonalne jest instalowanie tarasu na słupowym fundamencie. Na przykład przy dużym występowaniu wód gruntowych na wilgotnych i niestabilnych glebach. W takim przypadku gleba puchnie i popycha betonowe kolumny. Trudności w budowie fundamentu słupowego mogą wystąpić w obszarach o dużych różnicach poziomów, na zboczach. We wszystkich tych przypadkach, w przypadku lekkich budynków, inny rodzaj fundamentu odnosi większe sukcesy - wkręt do pali. Stosy śrub umożliwiają podniesienie powierzchni tarasu do pożądanej wysokości (nawet o 2-3 m!), Idealnie zachowaj drewniane podłogi ze wszystkimi niezbędnymi meblami. Ponadto przykręcanie stosów śrub na tarasie następuje w ciągu 1 dnia.
Zastanów się nad technologią budowy lekkiego tarasu z KDP na stosach śrub.
Postęp:
1. Określ punkty instalacji pali. Są one wkręcane w krokach co 2-3 m, z obowiązkowym montażem w rogach przyszłego miejsca.
2. Wkręcanie pali wykonuje się specjalną techniką lub ręcznie. Dzięki ręcznemu wkręcaniu w szczeliny na górnym końcu stosu wstawiany jest złom metalowy, który służy jako dźwignia. Podczas przewijania tej dźwigni stos tnie ziemię ostrzami i spada na wymaganą głębokość (poniżej poziomu zamarzania gleby).
3. Skręcone stosy są przycinane do poziomu przyszłej ramy nośnej.
4. Wewnątrz każdego wkręcanego stosu wlewa się zaprawę cementową, aby zwiększyć jej wytrzymałość i zapobiec korozji wnęki wewnętrznej.
5. Na stosach zamontowana jest stalowa metalowa rama rur profilowych. Rama ma formę ramy z elementami pośrednimi rozmieszczonymi w odległości 50-60 cm, a gotowa rama jest pokryta podkładem, zwracając szczególną uwagę na miejsca spawania.
6. Kłody aluminiowe układane są na stosach. Ponieważ gdy aluminium styka się ze stalą ramy, rozpoczyna się proces korozji, zaleca się układanie kłód tylko przez gumowe uszczelki.
7. Montaż desek tarasowych na pniach aluminiowych odbywa się za pomocą zacisków umieszczonych w szczelinie pnia.Zaciski umożliwiają montaż desek bez użycia śrub i konieczności wiercenia w nich otworów. Jeśli zastosowany profil aluminiowy nie pozwala na montaż zacisków, montaż desek tarasowych tradycyjnie odbywa się za pomocą wkrętów samogwintujących.
8. Po złożeniu podłogi zespolonej na końcach tarasu montuje się aluminiowy profil zamykający. Teraz pokład z kompozytu tarasowego jest prawie nie do odróżnienia od drogiej drewnianej konstrukcji!
Jak wykonywana jest instalacja tarasu na stosach śrub, pokazano na wykresie wideo:
Aleksiej Iwanowicz 
Mikołaj Krajew
2 komentarze