Schematy rur dla podłogi ogrzewanej wodą i połączenia podłogi elektrycznej

Powody, dla których rosnąca liczba osób odrzuca standardowy schemat ogrzewania i preferuje ciepłą podłogę, mogą być dyskutowane przez długi czas. Jest to bardziej wygodny rozkład ciepła: podłoga jest cieplejsza i chłodniejsza na poziomie dróg oddechowych. I brak przepływów konwekcyjnych nasycających powietrze kurzem. Ponadto grzejnik, nawet najnowszej generacji, psuje wygląd pomieszczenia. Dość rzadko projektantom udaje się stworzyć wnętrze, w którym idealnie pasuje bateria. Obecnie istnieją dwa rodzaje ogrzewania podłogowego: wodne i elektryczne. Którego nie wybrałbyś, bardzo ważne jest sporządzenie schematu podłączenia ciepłej podłogi - jest to gwarancja równomiernego ogrzewania pomieszczenia do pożądanej temperatury.

Opcje układu dla wodnych rur podłogowych

Ogrzewanie podłogowe nazywa się systemem rurowym, ukrytym pod wykładziną podłogową. Płynny płyn chłodzący krąży w rurach, które ogrzewają pomieszczenie. Główną zaletą takiej ciepłej podłogi w porównaniu z elektrycznym odpowiednikiem jest oczywiście opłacalność.

Dzięki temu systemowi można zastosować kocioł na gaz ziemny, który jest najbardziej ekonomiczny, kocioł na paliwo stałe, który jest bardzo wygodny w zaludnionych obszarach, które nie są podłączone do gazociągu, a nawet pompa ciepła jest urządzeniem, które pozwala na wydobywanie ciepła z otoczenia. Ponadto stosowanie pomp ciepła z klasycznymi systemami grzewczymi jest bardzo problematyczne.

Wybierając schemat układania rur, ważne jest, aby zapewnić równomierne ogrzewanie całej powierzchni. W tym celu należy wziąć pod uwagę, że podczas przechodzenia przez rury płyn chłodzący stopniowo się ochładza.

Najczęstsze są następujące metody stylizacji.

Schemat nr 1 - „Ślimak”

Korzystanie z tej metody polega na układaniu rur w spirali w dwóch rzędach. Od wejścia do pokoju rura spiralnie przesuwa się na środek pokoju, a następnie wraca. W takim przypadku zwoje rury powrotnej znajdują się między zwojami bezpośredniego.

W rezultacie otrzymujemy naprzemiennie gorące i chłodzone rury, gdzie najgorętsza sekcja przylega do najzimniejszej. Ta zmiana i pozwala na równomierne ogrzewanie pomieszczenia.

Tę metodę instalacji można zastosować na dużych obszarach.

Schemat nr 2 - Wąż

Jak widać na zdjęciu, podczas stosowania tej metody układania rur chłodziwo porusza się spiralnie. Co więcej, im dalej podłoga jest od wlotu rury, tym jest zimniejsza. Możesz użyć tego schematu stylizacji tylko w małych pokojach (łazienka, toaleta, mały korytarz).

Układanie rur „wężem” musi zaczynać się od ściany od strony ulicy. Pomoże to zrekompensować różnicę temperatur.

Schemat nr 3 - „Meander” lub „Double Snake”

Ta metoda jest rodzajem mieszanki pierwszej i drugiej. Tutaj rura jest układana przez węża z dużą odległością między zwojami. Następnie rura powrotna nie wraca z powrotem w linii prostej, ale jest układana z tym samym wężem równolegle do rury zasilającej.

Ten schemat jest mniej popularny niż „ślimak”, ale jest niezbędny w pokojach o spadzistej podłodze - jest znacznie mniej podatny na wietrzenie.

Niezależnie od wybranego układu rur, efektywne działanie systemu jest możliwe tylko w obwodzie, w którym długość rury nie przekracza 100 m.

Należy zauważyć, że podłoga podgrzewana wodą nadaje się tylko do domów prywatnych lub mieszkań w „nowych budynkach”, w których jej wykorzystanie jest przewidziane przez projekt mediów komunalnych. W budynkach mieszkalnych ze standardowym systemem ogrzewania takie „zmiany” mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji. Przechodząc przez długi system rur chłodziwo znacznie się ochładza, co oznacza, że ​​ogrzewanie następnego mieszkania w pionie znacznie się pogorszy.

W dużych pokojach ułóż kilka obwodów i połącz je przez rozdzielacz

Funkcje podłączenia instalacji elektrycznej

Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest częściej stosowane jako ogrzewanie poza sezonem i jest stosowane, gdy centralne ogrzewanie nie jest jeszcze włączone. Jego główne zalety to:

• Prostota i szybkość instalacji;
• Nie ma potrzeby „mokrych” procesów;
• Stosunkowo niski koszt;
• Niewielki wzrost poziomu podłogi.

Niestety są też wady:

• Promieniowanie elektromagnetyczne - według producentów mieści się w normalnych granicach, ale dodatkowe ekranowanie nie zaszkodzi;
• Wysoki koszt eksploatacji - energia elektryczna jest znacznie droższa niż inne rodzaje paliwa;
• Obciążenie instalacji elektrycznej domu.

Jakich kabli mogę używać?

Głównym elementem grzewczym takiego systemu jest specjalny kabel, który układa się na podłodze za pomocą węża i mocuje do taśmy montażowej. Schemat połączeń zależy od wybranego kabla:

• Rezystancyjny pojedynczy rdzeń - najtańszy i najłatwiejszy rodzaj kabla w konstrukcji. Jest to rdzeń grzewczy, przez który przepływa prąd. W takim przypadku większość energii elektrycznej zamienia się w ciepło. Główną cechą tego rodzaju kabla jest potrzeba podłączenia obu końców do sieci, co nie zawsze jest wygodne.
• Kabel samoregulujący - nie są tu przewodzące przewodniki przewodzące, lecz specjalne złącza polimerowe. Kabel ten można słusznie nazwać najwygodniejszym w użyciu, ale także najdroższym.
• Rezystancyjny dwuprzewodowy - Oprócz rdzenia grzejnego ten kabel zawiera również przewód przewodzący. Umożliwi to połączenie go z siecią tylko jednym końcem i nieco obniży poziom pola magnetycznego.

Należy pamiętać, że surowo zabrania się układania kabla rezystancyjnego na częściach podłogi, które będą pokryte meblami. To nieuchronnie doprowadzi do przegrzania systemu i jego awarii.

Jednożyłowe rezystancyjne, dwurdzeniowe rezystancyjne i samoregulujące kable do ogrzewania podłogowego (od góry do dołu)

Podłączanie czujników i termostatów

Odległość między zwojami jest określana na podstawie wymaganej mocy grzewczej i mocy kabla. Po ułożeniu kabla instalujemy podłogowy czujnik temperatury, po zabezpieczeniu go falistą rurką.

Aby zapobiec przedostawaniu się roztworu do rurki z czujnikiem, ostrożnie stosuje się tuleję końcową lub ostrożnie izoluje koniec za pomocą improwizowanych materiałów

Czujnik jest zainstalowany pośrodku między zwojami kabla w odległości 0,5 m na metr od ściany. Pionowy kawałek drutu łączący czujnik z termostatem jest układany w shtroba.

Pierwsze napięcie zasilania kabli ogrzewania podłogowego należy wykonać dopiero po całkowitym wyschnięciu betonu - nie wcześniej niż po 28 dniach.

Z reguły sposób podłączenia termostatu jest szczegółowo opisany w instrukcji do niego. Jeśli boisz się, że sam nie poradzisz sobie z zadaniem, zaproś specjalistę. Będzie to kosztować dość niedrogo

Mamy nadzieję, że z pomocą tego materiału wymyśliłeś, jak właściwie wszystko połączyć. Jeśli nadal masz jakieś pytania, zalecamy zapoznanie się z naszymi innymi artykułami lub jeśli nie chcesz robić wszystkiego sam, zwróć się o pomoc do wysoko wykwalifikowanych specjalistów.

Podobne wpisy:

Samodzielna naprawa wody i elektrycznego ogrzewania podłogowego

Zrób to sam montaż elektrycznego (kablowego), wodnego i foliowego ogrzewania podłogowego

Podłączanie podgrzewanej podłogi do termostatu: instruktaż w pracach elektrycznych