7 popularnych wad podłóg masowych: przyczyny i rozwiązania

Co może być prostszego niż technologia masowych podłóg? Mieszamy składniki, wylewamy mieszaninę na podłogę i uzyskujemy idealnie wyrównaną powierzchnię. Tak myśli większość domowych mistrzów, którzy decydują się na samodzielne przeprowadzenie procedury tworzenia podłogi masowej. Jednak ta prostota i łatwość technologii jest tylko pozorna. Według niektórych raportów, tylko 30–40% wszystkich masowych podłóg jest idealne. Inne mają wady związane przede wszystkim z naruszeniem technologii ich urządzenia.

Wiele uszkodzeń podłogi masowej można naprawić bez większych napraw, to znaczy bez całkowitego demontażu powierzchni. Zazwyczaj zidentyfikowane małżeństwo jest blokowane przez dodatkową warstwę wykończeniową mieszanki samopoziomującej. Ale są też bardziej złożone wady, do całkowitego wyeliminowania których konieczne jest otwarcie podłogi, całkowite usunięcie warstwy objętościowej, a nawet naprawa betonowej podstawy.

Typowe wady:

• złuszczanie, obrzęk warstwy wykończeniowej;
• pęknięcia na powierzchni;
• zatoczka;
• małe wtrącenia, obce cząstki na powierzchni;
• rozwarstwienie, zmętnienie;
• pagórki i wgłębienia;
• przedwczesne zużycie.

Jeśli te oznaki zniszczenia mają miejsce, czas rozpocząć naprawę powierzchni wypełniającej. Zastanów się nad metodami odbudowy, które należy przeprowadzić przy użyciu takiej lub innej deformacji.

Wada numer 1. Wzdęcia, łuszczenie się powierzchni wypełniacza

Wzdęcie objawia się tworzeniem się pojedynczych lub wielu pęcherzyków na podłodze masowej. Ich powierzchnia może zostać pokryta pęknięciami (jeśli warstwa jest cienka) i zapaść się. W takim przypadku możemy mówić o złuszczaniu.

Przyczyną pęcznienia i złuszczania jest niewystarczająca przyczepność (przyczepność) warstwy objętościowej i podstawy. Powłoka, niepoprawnie przyklejona do podstawy, zaczyna się od niej oddalać.

Błędy w technologii prowadzące do wzdęć i złuszczania:

• Nieodpowiednie czyszczenie podłoża betonowego z kurzu, plam tłuszczu i innych zanieczyszczeń.
• Zastosowanie podkładu niskiej jakości.
• Układanie warstwy wypełniającej na wilgotnej podstawie. W takim przypadku nadmiar wody i kondensatu odrzuca warstwę objętościową, pęcherzyki i formę złuszczania.
• Niska klasa wytrzymałości podstawy betonowej.
• Nieprzestrzeganie odstępu czasu między nałożeniem warstw podłogi masowej.
• Składniki powłoki nie są dokładnie mieszane przed wylaniem. Mieszanie należy przeprowadzać tylko mechanicznie, przy użyciu specjalnych dysz.
• Niesprawiedliwe usuwanie pęcherzyków powietrza z powłoki za pomocą wałka igłowego. Pęcherzyki pozostające w grubości powłoki podczas suszenia przenoszą się na powierzchnię i pozostawiają po sobie spuchnięte bąbelki lub pękające „kratery”.
• Naruszenie wskaźników temperatury i wilgotności w pomieszczeniu. Zgodnie z technologią podczas pracy temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić powyżej 5 ° C, a wilgotność poniżej 60%.

Eliminacja pęcherzy i łuszczenia:

1. Wszystkie obrzęki muszą zostać usunięte. Możesz wyczyścić bąbelki i uformowane „kratery” za pomocą młynka lub ręcznie za pomocą szpatułki.
2. Oczyszczają podłogę z drobnych cząstek gruzu budowlanego i pyłu. Aby to zrobić, odkurz powierzchnię, wykonaj czyszczenie na mokro.Przed przejściem do następnego kroku baza jest dokładnie suszona.
3. Zalane miejsca wad, w razie potrzeby - dwukrotnie.
4. Wypełnij defekty zużytą mieszanką samopoziomującą. Alternatywnie można zastosować wypełniacz polimerowy lub cementowy. Kit cementowy jest przeznaczony do masowych posadzek cementowych, podczas gdy kit polimerowy jest uniwersalny, wiele z nich można stosować nie tylko do powłok polimerowych, ale także do powłok cementowych (lub betonowych).

Jeśli wylana podłoga nie jest przednia, wówczas na tym etapie naprawa może zostać zakończona. Masowa podłoga, stosowana jako powłoka frontowa, wymaga całkowitego wizualnego maskowania „łat”. Dlatego cała podłoga jest wylewana wykańczającą warstwą objętościową, w pełni przestrzegając instrukcji producenta dla samopoziomującej mieszanki.

Wada numer 2. Pęknięcia

Pęknięcia - częsta wada podłogi masowej. Czasem są płytkie, czasem dochodzą do betonowej podstawy. Zwykle pojawienie się pęknięć jest związane ze złej jakości bazą, na której położono masową podłogę. Jest to najczęstsza przyczyna, ale nie jedyna. Ponadto nastąpiło naruszenie technologii nalewania.

Przyczyny pęknięć:

• Zbyt gruba warstwa wypełniająca (ponad 7 mm).
• Obecność pęknięć na podstawie.
• Luźna podstawa, skłonna do ruchu.
• Niewystarczające wzmocnienie podstawy.
• Nieprzestrzeganie proporcji składników mieszanki masowej, a mianowicie dodanie większej ilości wody niż wymaga tego instrukcja. Zbyt cienki roztwór często pęka po wysuszeniu.
• Nakładanie masowej mieszanki na mokry jastrych.
• Zastosowanie wygasłej mieszanki podłogowej.

Jeśli pęknięcia są pojedyncze, a podłoga masowa nie jest powłoką frontową, nie trzeba całkowicie wypełniać podłogi. Optymalnym rozwiązaniem jest wypełnienie takich pęknięć mieszanką samopoziomującą.

Proces wypełniania pęknięć:

1. Przy małej szerokości pęknięcia (do 1 cm) jest rozszerzany do około 2 cm na całej długości. Można to zrobić za pomocą młynka (szlifierki) lub metalowej szczotki.
2. Usuń brud ze ścian pęknięcia, wyciągnij kurz odkurzaczem.
3. Ściany pęknięcia traktuje się podkładem i pozostawia do wyschnięcia. W razie potrzeby powtórz leczenie.
4. Pęknięcie jest wypełnione kitem polimerowym lub cementowym, wyrównanym równo z resztą powierzchni. W razie potrzeby wypełnij całą podłogę nową warstwą objętościową.

W przypadku przecięcia podłogi siecią pęknięć wypełnienie ich nie ma już sensu. Konieczne jest całkowite zdemontowanie powłoki i ocena stanu betonowej podstawy - najprawdopodobniej to ona dała impuls takim odkształceniom. Jeśli zostaną znalezione błędy, najpierw napraw bazę, a następnie - wlać mieszankę samopoziomującą jeszcze raz.

Naprawa podstawy zwykle polega na uszczelnieniu wszystkich pęknięć istniejących w betonie (jastrychu) zaprawą cementową lub kitem. Powierzchnia powinna być wyrównana poziomo, dopuszczalne różnice między najwyższym i najniższym punktem - nie więcej niż 2-3 mm.

Wada numer 3. Zatoczka

W niektórych szczególnie zaawansowanych przypadkach powstawanie pęknięć nadąża za rozwarstwieniem. Zjawisko to objawia się w zatoczce. Oznacza to, że część powierzchni objętościowej jest pęknięta, a jednocześnie spada z podstawy. Powstaje kawałek warstwy objętościowej, który nie jest połączony z niczym, co porusza się (skrzypi) pod stopami.

Powody dla zatoczki:

• Brak warstwy hydroizolacyjnej na powierzchni podstawy i obecność pęknięć na niej. W takim przypadku woda przenika przez pęknięcia do międzywarstwy i przerywa połączenie między podstawą a warstwą objętościową.
• Brudna i zakurzona powierzchnia podstawy, która nie zapewnia wysokiej jakości przyczepności warstwy objętościowej.
• Nakładanie masowej mieszanki na wilgotną bazę (o wilgotności powyżej 4%).

Eliminacja zatoki:

1. Odwodniona część podłogi samopoziomującej jest usuwana.
2. Oczyszczają podstawę i krawędzie wady z kurzu i brudu, dla najlepszego rezultatu wytrzyj podstawę wilgotną szmatką.
3. Nałożyć impregnację hydroizolacyjną (podkład) na bazę, zwykle zabieg przeprowadza się 2-3 razy.
4. Wadę wylewa się samopoziomującą mieszanką równo z resztą powierzchni.

Aby uzyskać najlepszy efekt, wypełnij całą podłogę dodatkową warstwą wykończeniową (pożądane jest to w przypadku związków poliuretanowych i epoksydowych, które same są powłoką wykończeniową, opcjonalnie w przypadku kompozycji cementowych stosowanych do wyrównywania pod laminatem, parkietem itp.).

Wada numer 4. Wzgórza i zagłębienia

Czasami podłoga jest nierówna. Po wyschnięciu wyraźnie widoczne są wgłębienia (doły) lub guzki. Taka wada nie tylko zmniejsza dekoracyjność podłogi, ale może również zapobiegać układaniu na niej powłoki wykończeniowej (laminatu, parkietu itp.).

Przyczyny pojawienia się pagórków i depresji:

• Nierówna betonowa podstawa. Jeśli na podstawie występują znaczące nierówności lub wgłębienia, wszystkie te wady będą częściej drukowane na powierzchni podłogi masowej.
• Wypełnianie mieszanki „na oko”.
• Nieprzestrzeganie zalecanych proporcji podczas mieszania składników mieszanki luzem. Jeśli podczas procesu mieszania dodano więcej wody, niż wymaga instrukcja, to po wysuszeniu często pojawiają się wgłębienia na powierzchni. Przeciwnie, jeśli zostanie dodana niewielka ilość wody, powierzchnia stanie się pagórkowata.

Aby usunąć guzek, podłoga jest szlifowana. Następnie wypełnij powierzchnię warstwą wykończeniową samopoziomującej mieszanki.

Wnęki są wypełnione kitem (na bazie epoksydowej lub cementowej) lub tą samą samopoziomującą mieszanką, która jest stosowana do całej powłoki. Po wyschnięciu nałóż ostatnią powłokę luzem (jeśli to konieczne, jeśli warstwa objętościowa jest z przodu).

Wada numer 5. Małe wtrącenia, szorstkość

Jeśli kurz lub małe cząstki gruzu dostaną się na suchą masową podłogę, na jej powierzchni tworzą się pryszcze, szorstkość, małe nierówności. W takim przypadku niemożliwe jest uzyskanie lustrzanej, absolutnie gładkiej powierzchni.

Przyczyny wady:

• Niedostatecznie oczyszczona betonowa podstawa, z której brud wpadł do masy i rozprzestrzenił się na jej powierzchni.
• Pył unoszący się w powietrzu i osadzony na niepowleczonej dotąd masowej powierzchni.

Eliminacja małej szorstkości:

1. Powierzchnia podłogi jest oczyszczona z kurzu.
2. Nałożyć cienką warstwę wierzchnią pokrywającą wady.

Wada numer 6. Mętność

Zmętnienie - pojawienie się białawego odcienia na masowej podłodze. Zmętnienie może znacznie obniżyć walory dekoracyjne powłoki, czyniąc ją matową, nieekspresyjną (jest to szczególnie widoczne na kolorowych podłogach masowych). Zmętnienie zmniejsza właściwości estetyczne materiału, ale nie wpływa na wydajność. Dlatego wadę tę należy usunąć na podłogach poliuretanowych i epoksydowych. W przypadku powłok cementowych, które zwykle stosuje się do wyrównywania pod wykończonymi materiałami podłogowymi, zamglenie można zignorować.

Powody zmętnienia:

• Kontakt ze smarem, agresywnymi chemikaliami na powierzchni podłogi masowej.
• Nadmiar wody w mieszance samopoziomującej.
• Źle wymieszane składniki mieszanki samopoziomującej.
• Niepoprawny stosunek mieszania.

Napraw defekt za pomocą „małej ilości krwi” nie zadziała. Dlatego jeśli dekoracyjne cechy powłoki powinny być na wierzchu, zaleca się wypełnienie istniejącej podłogi inną warstwą wykończeniową. Oczywiście warto w pełni zastosować technologię nalewania zalecaną w instrukcjach mieszanki samopoziomującej.

Wada numer 7. Przedwczesne zużycie

Żywotność podłogi masowej wynosi do 10-20 lat (powłoki polimerowe są trwalsze niż cementowe). Dlatego jeśli po kilku latach eksploatacji podłoga zacznie się kruszyć, stanie się biała (od zadrapań), możemy mówić o jej przedwczesnym zużyciu.

Przyczyny przedwczesnego zużycia:

• Wzmocnione obciążenie powierzchni (w warsztatach lub magazynach, w których poruszają się pojazdy lub zainstalowane są ciężkie mechanizmy).
• Zastosowanie przeterminowanych składników mieszanki luzem.

Aby zaktualizować powłokę, która stała się nieobecna, po prostu nałóż kolejną cienką warstwę wierzchnią na istniejącą warstwę. Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór wysokiej jakości składników mieszanki i zgodność z technologią wylewania podłogi masowej.

Jeśli na powierzchni widoczne są wióry, są one zagruntowane i wypełnione kitem (na bazie cementu lub polimeru). Następnie wypełnij podłogę nową warstwą objętościową.

W ten sposób można naprawić prawie wszelkie defekty i deformacje podłogi masowej. Jednak najlepiej jest być proaktywnym, unikając błędów technologicznych podczas tworzenia powłoki luzem.

Podobne wpisy:

Usuwamy pęknięcia i nierówności z podłogi masowej

Przegląd 8 popularnych wad lakierowania parkietu i metod ich eliminacji

Jak określić zużycie mieszanki podłogi masowej i uniknąć nadmiernych wydatków