Uszczelnianie pęknięć w betonie: 3 najbardziej niezawodne metody
Wysoka wytrzymałość, dobra odkształcalność i rentowność sprawiają, że beton jest dominującym materiałem budowlanym w wielu przypadkach. Jedną z cech tego wszechstronnego materiału jest pękanie. Podczas betonowania powstają pęknięcia z powodu generowanego ciepła uwodnienia i wpływu temperatury zewnętrznej. Czynniki te są trudne do rozważenia na etapie planowania. Uszkodzenia mogą wystąpić w betonie w każdym wieku.
Pęknięcia w betonie
Niemożliwe jest wytworzenie betonowego elementu budynku całkowicie bez pęknięć pod względem efektywności ekonomicznej. Niemożliwe jest również pełne uwzględnienie obciążeń wymuszonych na konstrukcji budynku na etapie planowania. Założenia uwzględnione na początku budowy mogą ulec zmianie. Dlatego w praktyce nie chodzi o to, aby całkowicie zapobiec ich wystąpieniu, ale ograniczyć się do prawidłowego pomiaru. Podstawą do ustalenia wielkości zbrojonego betonu jest uwzględnienie wszystkich możliwych efektów.
Mikropęknięcia, pęknięcia powierzchniowe lub oddzielające na różne sposoby, wpływają na właściwości betonu. Mikropęknięcia niewidoczne na powierzchni betonu tylko nieznacznie wpływają na wytrzymałość. Jednak pomimo ich małej szerokości ≤ 0,01 mm i długości w zakresie od 50 do 100 mm mogą prowadzić do zwiększonej przepuszczalności w strefie pękania, co przyczynia się do wycieku wody do betonu. Uszkodzenie powierzchni rozciąga się od powierzchni konstrukcji tylko do minimalnych głębokości. Mogą mieć jednak szerokość kilku milimetrów. Ich obecność w warstwie powłoki betonowej ma znikomy wpływ na nośność i wodoodporność betonu.
Pęknięcia zmniejszają efektywną grubość elementu budynku, aw konsekwencji nośność lub wodoodporność betonu. Aby przywrócić oczekiwane właściwości materiału, otwory przekraczające dostępny stopień muszą zostać zamknięte. Pęknięcia o szerokości do 0,3 mm, aw przypadku budynków o większym obciążeniu szerokość 0,2 mm lub mniejszą są ogólnie uznawane za dopuszczalne.
Przygotowanie powierzchni
We wszystkich procedurach naprawczych przygotowanie powierzchni jest kluczem do udanego procesu iniekcji pęknięć. W zależności od stanu i lokalizacji pęknięcia należy go oczyścić z ciał obcych i usunąć luźny lub uszkodzony beton. Naprawiana powierzchnia musi być trwała, aby wytrzymać nacisk wtryskiwanej żywicy. Konieczne jest właściwe uszczelnienie powierzchni pęknięcia, aby uniknąć strat podczas wtrysku.
Procedura naprawy żywicy epoksydowej
Procedura rozpoczyna się od zainstalowania otworów iniekcyjnych we właściwej odległości, zwykle 40 mm od środka. Szersze pęknięcie może mieć większy odstęp. Następnie uszkodzenie jest uszczelniane na całej długości odpowiednim materiałem uszczelniającym. Jeśli pęknięcie całkowicie przenika przez nacięcie, obie strony muszą być uszczelnione, aby uzyskać najlepsze wyniki. W tym celu można zastosować materiały epoksydowe, poliestrowe, cementowe i silonowe.
Wstrzyknięcie wykonuje się po założeniu osłony. W miejscach poziomych zastrzyk powinien rozpoczynać się od najszerszego odcinka. Pionowe pęknięcia są wprowadzane od dołu do góry. Zazwyczaj pęknięcia są wprowadzane, dopóki roztwór nie wypłynie z sąsiedniego portu. Mniejsze pęknięcia mogą wymagać większego nacisku. Po zakończeniu wstrzykiwania porty są usuwane.Uszczelkę wieczka można całkowicie usunąć za pomocą odpowiedniej procedury, takiej jak szlifowanie, lub pozostawić na miejscu, jeśli nie stanowi to problemu.
Eliminacja pęknięć niestrukturalnych za pomocą żywic poliuretanowych
Jeśli uszkodzenie nie narusza integralności strukturalnej konstrukcji, wtryskiwanie przy użyciu roztworów poliuretanowych lub innych materiałów niestrukturalnych może być bardziej odpowiednim wyborem do wypełnienia. Stosowane są głównie dwa rodzaje żywic iniekcyjnych na bazie poliuretanu. Jeden system służy do uszczelniania suchych lub mokrych pęknięć, a drugi do zatrzymywania bieżącej wody.
W celu uzyskania pianki można zastosować jedno- i dwu- lub trzyskładnikowe układy. Pienienie jest bardzo szybkie, najczęściej w mniej niż kilka sekund. Żywice dwuskładnikowe i trójskładnikowe mogą wymagać pistoletów wieloskładnikowych w zależności od czasu reakcji. Mieszanie i dostarczanie zmieszanych materiałów należy dokładnie kontrolować. Procedura naprawy pozostaje zasadniczo taka sama jak w przypadku wtrysku żywicy epoksydowej.
Naprawa zaprawy
W przypadku dużych wad betonu należy zastosować zaprawę. Utworzenie własnego jest dość proste, musisz połączyć jedną część cementu portlandzkiego, trzy części piasku kamiennego i wystarczającą ilość wody, aby utworzyć gęstą pastę (oczywiście można kupić zaprawy naprawcze lokalnie lub online).
Konieczne jest zwilżenie obszaru problemowego, a następnie nałożenie mieszanki zaprawy dowolną szpachelką lub szpachelką. Ważne jest, aby upewnić się, że kieszenie powietrzne zostały usunięte, mocno dociskając nałożony produkt. Na koniec obszar należy wygładzić, tak aby znajdował się na poziomie otaczającego betonu. Roztwór należy pozostawić na co najmniej dwie godziny, aby stwardniał, a następnie przykryć obszar folią z tworzywa sztucznego, aby zachować wilgotność. Przez kilka dni konieczne będzie natryskiwanie powłoki pod folią, aż stwardnieje.
Nawet przy wysokiej jakości pracach budowlanych, w konstrukcji betonowej, nie można uniknąć nieplanowanych pęknięć. Uszkodzenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, jeśli zostaną niezauważone. Jednak wyeliminowanie prawie wszelkich pęknięć jest realistyczne, przy użyciu tylko ich własnych sił.
