Indeling begane grond met ondergrond: we maken een technische ruimte onder de woning
Om extra bruikbare oppervlakte in een landhuis (in het land) te verkrijgen, wordt de ondergrond vaak uitgerust onder een traditionele houten vloer. Dit is de naam van de gratis afgesloten ruimte gelegen tussen de fundering, de grond en de ruwe vloer van de kamer. De diepte van de ondergrond is zelden groter dan 1 m (meestal 50-60 cm), dit wijkt af van de grotere kelders.
Ondergrondse vloeren met ondergrond maken het mogelijk om veel belangrijke problemen op te lossen die het leven in huis comfortabeler maken.
Inhoud
De functies van zo'n underground
Een goed uitgeruste ondergrond kan worden gebruikt voor:
- communicatiebuizen leggen - als technische ruimte;
- opslag van groenten, conservering, huishoudelijke apparatuur, enz .;
- vereenvoudiging van de bouw bij de bouw van woningen in gebieden met een helling, met een hoog grondwaterpeil, met een hoge overstromingskans.
Soorten ondergrondse kamers
De ondergrond kan warm en koud zijn. Voor huisjes en huisjes die in de winter niet verwarmd worden, verdient een koude ondergrond met een geïsoleerde vloeroverlapping de voorkeur. De temperatuur van een dergelijke ondervloer is niet afhankelijk van de temperatuur in de kamer (boven de vloer) en wordt in grotere mate bepaald door klimatologische omstandigheden buitenshuis. Er is geen luchtuitwisseling met de kamer en de ondergrond. De ventilatie wordt uitgevoerd door de ventilatie in de basis.
In verwarmde huizen is vloerverwarming aangebracht. De temperatuur is direct gerelateerd aan de temperatuur in de kamer, dankzij de ventilatieopeningen in de vloer. Om warmteverlies te beperken, is de binnenkant van de dop geïsoleerd.
In onverwarmde ruimtes in de winter is het onredelijk om een warme ondergrond te maken. In de winter begint de grond te bevriezen, waardoor vloervervormingen ontstaan. De diepte van de warme ondervloer is meestal 15-25 cm, bij een grotere diepte neemt het warmteverlies toe, bij een kleinere diepte verslechtert de ventilatie.
Overweeg het proces van het plaatsen van de vloer met de ondergrond, let op de verschillen tussen de koude en warme opties.
Technologie van werk
De ondergrond wordt meestal onder de vloer van een gang, keuken of veranda aangebracht.
Stap 1. Uitgraving
Snijd eerst de vegetatieve laag grond af, graaf een put met de vereiste diepte (20-30 cm meer dan de geplande diepte van de ondergrond). Het grondoppervlak is geramd.
Stap 2. Waterdichting
Op vochtige gronden, ondergrond waterdicht maken. Om dit te doen, plaatst u waterdicht materiaal in 2 lagen op verdichte grond. Dakbedekkingsmateriaal heeft de meeste voorkeur; een dichte plastic film, hydroisol, enz. Zijn ook geschikt. In plaats van gewalst waterdichting kan olieachtige klei worden gebruikt. Het wordt op de grond gegoten en geramd, waardoor een soort 'kasteel' ontstaat dat beschermt tegen het binnendringen van vocht in de ondergrondse ruimte.
Stap 3. Stichting voorbereiding
De waterdichting is bedekt met een laag droog zand van 5-10 cm dik, er wordt geplakt. Een laag steenslag van 10-15 cm dik wordt over het zand gegoten en ook aangedrukt.
In dit geval zal het kussen van steenslag als basis voor de ondergrond dienen. Maar wanneer de ondergrond wordt gebruikt als opslagplaats voor groenten, conservering of andere dingen, is een meer geschikte basis een dekvloer gemaakt van mager beton. Het wordt over het puin gegoten, waterpas gemaakt.
Stap 4. Installatie van kolommen
Op de puin- of betonlaag worden kolommen geplaatst waarop in de toekomst boomstammen worden gelegd. Kolommen van 25x25 cm worden uit kleibakstenen gelegd, met cementmortel van klasse M10 of meer voor metselwerk. Andere praktische opties: kolommen gegoten uit M75-beton of geprefabriceerde metalen steunen. Minder duurzame en praktische kolommen kunnen worden gemaakt van houten stammen d = 200-300 mm. Vóór de installatie worden ze geïmpregneerd met antiseptica of verbrand.
De kolommen staan in meerdere rijen (minimaal 2 rijen) met een trede langs de assen van 70-90 cm De afstand tussen de rijen is 100-120 cm.
Om te voorkomen dat het hout op de plaats van contact met de steunen vervalt, wordt op het bovenste platform van elke kolom een tweelaagse waterdichting van dakbedekking of dakbedekking aangebracht. Bovenop het legkussen een bord voorbehandeld met een antisepticum. De randen van het dakbedekkingsmateriaal moeten 30-40 mm onder de plank uitsteken.
Stap # 5. Lag mount
Als boomstam worden staven gebruikt met een dikte van 4-7 cm, een hoogte van 10-20 cm Ze worden met een rand op de ondersteunende planken geplaatst, het horizontale niveau wordt gecontroleerd. Om de vertraging op de kolommen te verhelpen, is het het handigst om metalen hoeken en pluggen te gebruiken. De montage gebeurt als volgt: de hoek wordt met de ene rand aan de lag bevestigd en met de andere rand aan de steun. Op elke kolom zijn 2 hoeken bevestigd.
Stap # 6. Plank vloeren
Overlappende planken worden over vaste vertragingen gelegd. Je kunt zowel een gewoon, gerand board als gegroefd gebruiken.
Vloeren van planken met randen zijn als volgt:
- Het eerste bord wordt op een afstand van 1 cm van de muur op de boomstammen geplaatst. Op de kruising van elke stam met het bord worden 2 spijkers gehamerd of schroeven ingeschroefd. Hoeden "zinken" volledig.
- Het tweede bord wordt toegepast op het eerste, verzameld met haakjes of een boer. Bevestig vervolgens met spijkers of zelftappende schroeven. Als de ondervloer wordt uitgevoerd, is het helemaal niet nodig om de planken te verenigen, bovendien is het toegestaan om tussenruimten van 1-2 mm te laten. Zo'n ruwe vloer wordt vervolgens geblokkeerd door pluggen, multiplex, etc.
- De rest van de planken wordt op een vergelijkbare manier gelegd, waarvan de laatste op een afstand van 1 cm van de muur wordt gelegd.
Deuvelplanken worden als volgt gelegd:
- Het eerste bord wordt met een kam op de muur aangebracht, waardoor er een vervormingsopening van 10 cm overblijft. Bevestig het aan de stammen met schroeven (spijkers) en schroef ze verticaal door de voorkant van het bord.
- Het tweede bord wordt gecombineerd met het eerste door de kam in de groef te plaatsen. Verzamel op dezelfde manier meerdere planken (4-5), zonder bevestiging.
- Op het vijfde bord wordt er geracet met beugels of een jack. Een op elke lag liggende schroef wordt onder een hoek van 45 ° in een richel geschroefd. Het bord is vast op de lag. Een dergelijke bevestiging van slechts 4-5 planken is tijdelijk en wordt uitgevoerd totdat de groef van de gegroefde vloer volledig is geacclimatiseerd. Na (ongeveer) zes maanden wordt een dergelijke vloer opnieuw stopgezet, waarbij elk bord wordt bevestigd en verzameld.
- Het laatste bord moet op dezelfde manier worden vastgezet met zelftappende schroeven (spijkers) als het eerste.
Bij het installeren van een koude ondergrond is de vloerconstructie geïsoleerd. Om dit te doen, ligt tussen de ruwe en eerlijke vloer een moderne isolatie: polystyreenschuim, glaswol, steenwol, enz.
Stap # 7. Hatch-apparaat
Om toegang te bieden tot de ondergrondse ruimte wordt de vloeropbouw aangevuld met een luik met een overkapping.
Op de plankenvloer zijn de contouren van het luik omlijnd. De gebruikelijke maten zijn 50x60 cm, maar kunnen desgewenst in verschillende richtingen worden aangepast. De ondergrondse ingang moet zich tussen de vertragingen bevinden. Om het luik af te snijden wordt in de hoek van de omlijnde rechthoek een gat geboord van ongeveer 10 mm. Dit is nodig om de decoupeerzaag te installeren en de geplande snede uit te voeren. Nadat de planken zijn uitgesneden, worden de steunbalken aan de zijkanten van het luik gevuld.
Het putdeksel is meestal gemaakt van dezelfde snijplanken die op een frame van staven zijn geplaatst.Montage wordt uitgevoerd op metalen scharnieren.
Stap # 8 Ventilatieapparatuur
Ondergrondse ventilatieapparatuur vermijdt vocht, wat een broedplaats is voor verschillende schimmelformaties, waaronder schimmel en huisschimmel.
Voor een warme ondergrond wordt het ventilatieprobleem eenvoudig opgelost: in de vloer, bij diametraal tegenovergestelde hoeken van de kamer, worden twee ventilatiegaten uitgesneden en afgesloten met roosters. Afmetingen - 10x10 cm De gaten worden uitgesneden op de kruising van twee planken zodat de afmetingen van de uitsparingen ongeveer hetzelfde zijn. Dan wordt de sterkte van de houten vloer niet aangetast.
Ventilatieopeningen moeten vrije luchtcirculatie mogelijk maken. Daarom kunnen de plaatsen waar ze zijn vastgebonden niet worden geblokkeerd door meubels en andere objecten.
Het is ook mogelijk om te ventileren met conventionele plinten die net boven vloerniveau aan de muur zijn gemonteerd. Een spleet van 1-2 mm over de gehele lengte van de vloer zorgt voor luchtcirculatie tussen de ondergrond en de kamer. Deze optie is echter niet zo gebruikelijk. Dit komt doordat de ondergrond in dit geval gedeeltelijk open is. Stof van beton en ondergrondse grond zal in de woonkamer vallen. En dit is niet al te hygiënisch.
Ventilatie door plinten is mogelijk door uitgesneden raamopeningen bedekt met metalen platen met gaten. Aan de achterkant van de plint is over de gehele lengte een langsgroef van 1 mm diep, 4-6 cm breed voorzien. Ramen van 4-5 cm lang worden door deze groef gesneden. Het is voldoende om twee ramen te maken op twee tegenoverliggende plinten voor ventilatie in de ondergrond met een oppervlakte van 15-20 m2. De ramen zijn bedekt met trellised platen van hun koper of brons. Ze worden met metalen schroeven aan de plinten bevestigd.
In een ruimte met centrale verwarming kunnen ventilatieopeningen in de plinten effectief onder de bestaande batterijen (radiatoren) en aan de muur ertegenover worden geplaatst. Lucht uit de ondergrond stijgt door het raam in de plint, bereikt de batterij, warmt op, stijgt op en beweegt naar de tegenoverliggende muur. Dan koelt de luchtstroom af en valt op de vloer, en keert weer ondergronds terug door het plintvenster.
De ventilatie van de koude ondergrond is anders ingericht. Om dit te doen, moet u gaten in de basis voorzien, gemaakt om de 2-3 m van de muur. Om te voorkomen dat muizen de ondergrond binnendringen, worden de producten geblokkeerd met roosters met cellen van niet meer dan 5-8 mm. De roosters worden bevestigd met pluggen en schroeven.
In de winterkoud wordt aanbevolen om de ventilatieopeningen te sluiten met houten kurken of isolatie (bijvoorbeeld minerale wol). Het is echter niet de moeite waard om de gaten goed af te sluiten, de lucht moet een beetje ondergronds blijven circuleren.
Soms geeft zelfs de aanwezigheid van producten niet het gewenste resultaat en hoopt vocht zich op in de ondergrond. Er verschijnen schimmels die de houten vloer vernietigen. Er is ook vocht in de kamer, wat het microklimaat negatief beïnvloedt. In dit geval moet de luchtcirculatie door de ventilatieopeningen worden versterkt. Voor een enkel geval van vocht dat de ondergrond binnendringt, is een tijdelijke methode geschikt die het oppervlak snel droogt. Als er vocht uit de grond komt, moet de ventilatie-trek worden versterkt met constant werkende methoden.
De tijdelijke uitdrukkelijke methode bestaat erin de "raam" -ventilatoren aan de producten te bevestigen. Ze kunnen ook worden gebruikt voor de duur van het verblijf in het huis om in de winter te ontmantelen.
Een permanente oplossing kan betekenen dat er meerdere ventilatiekanalen aan de winderige zijkanten van het huis moeten worden geïnstalleerd. Dergelijke dozen zijn gemaakt van blik of plastic buizen. Bovendien, hoe hoger de box, hoe sterker de trek die er doorheen wordt gepompt en hoe efficiënter de luchtcirculatie.
Bedenk dat een hoogwaardige ventilatie van de ondergrondse ruimte de duurzaamheid van de kelder en daarmee het hele huis vergroot.Het repareren van het ontwerp van de plankenvloer, kelder of flens is een moeilijke en tijdrovende klus. Zodat u hier geen toevlucht toe hoeft te nemen, regelmatig de toestand van de ondergrond moet bewaken, geen condensatie van vocht, de vernietiging van steunpilaren niet toestaat.
