De vloer in de badkamer waterdicht maken: alles over isolatiematerialen en apparaatmethoden

Water is de basis van leven en een vernietigingsinstrument dat staal, hout en gewapend beton geleidelijk onbruikbaar kan maken. Zijn aanwezigheid geeft de mens beschaafde omstandigheden en creëert een gunstige omgeving voor de welvaart van micro-organismen die bouwmaterialen veranderen in kruimelig. 'De kust verlaten' van badkuipen en gootstenen met vergeten kurken of verstopte leidingen, bederft water de afwerking, eigendommen en relaties met buren. Maar je kunt niet zonder haar leven. Je hoeft alleen maar te proberen jezelf te beschermen tegen haar negatieve verrassingen. Hiervoor wordt veiligheidswaterdichting van de vloer in de badkamer uitgevoerd, voor de implementatie waarvan er veel methoden en materialen zijn.

De beste optie om de vloer tegen water te beschermen

Talrijke manieren om de vloer waterdicht te maken hebben maar één doel: het creëren van een continue coating, in de vorm van een pallet met 10-20 cm zijkanten op de muren. Een bijzondere container die met deze methode is gemaakt, verzamelt condensaat dat langs de muren stroomt in waterstralen, gemorst en spatwater. Een monolithische waterdichte laag laat geen vocht in het plafond komen en zal de vernietiging van de basis voorkomen. Tegelijkertijd zal het u behoeden voor rot, de verspreiding van schimmels en schadelijke aroma's die worden afgescheiden door deze onaangename vertegenwoordigers van de biosfeer.

Het doel is één, maar er zijn echt veel manieren om dit te bereiken. In feite is het niet realistisch om de beste optie te kiezen zonder de specifieke technische voorwaarden te kennen. De keuze van de meest geschikte waterdichting, waarvan het type de technologie van het apparaat bepaalt, hangt af van:

• van de toestand van het behandelde ruwe oppervlak;
• van materialen waarvan overlappingen zijn gemaakt;
• van de voorwaarden die zijn toegewezen voor de volledige indeling van de vloer;
• van het aantal verdiepingen;
• van de mogelijkheid om de hoogte van de plafonds te verminderen en zelfs van een aantal nuances die alleen kunnen worden gedetecteerd terwijl in de faciliteit.

De keuze kan zijn het gebied van de kamer, de complexiteit van de configuratie, de aanwezigheid van een föhn of brander in het gebouw en de mogelijkheid om ze te gebruiken. Significante argumenten zoals de kosten van het materiaal en de complexiteit van de uitvoering kunnen niet worden genegeerd.

Het is zeer twijfelachtig of elke technologie aan alle gestelde voorwaarden zou voldoen, maar na een zorgvuldige afweging van de voor- en nadelen kan nog steeds voor de optimale methode worden gekozen.

Waterdichtingsmethoden en materialen voor de uitvoering ervan

Je kunt vloeren beschermen tegen water en jezelf tegen dure reparaties. gietende polymeervloer, het leggen van dakbedekking, opvullen van een mengsel van grond verrijkt met vloeibaar glas en beton. Vanwege de hoge kosten, giftige geur of te veel laagvermogen worden deze methoden echter zelden gebruikt.

Het waterdicht maken van de vloer in de badkamer gebeurt voornamelijk op twee manieren:

• door het aanbrengen van een waterafstotend mengsel dat een ondoordringbaar membraan vormt;
• door stroken webmateriaal te lijmen om het binnendringen van vocht te voorkomen.

In het eerste geval wordt waterdichting aangebracht door middel van coating, vandaar de naam van de familie van "coating" -materialen. De tweede heet volgens de bijbehorende technologie "okleechnye".Als onderdeel van beide varianten verschijnt noodzakelijkerwijs bitumen, waarvan de toxische eigenschappen door de introductie van polymeren tot een minimum worden beperkt.

Kenmerken van coatingmaterialen

De voorouders van isolerende coatings waren oliën en dierlijk vet. Nu zijn materialen voor het waterdicht maken van coatings beschikbaar in het formaat van droge composities, mastiek en pasta's met een andere set componenten. Het droge mengsel voor gebruik in het geval moet worden afgesloten met water of een polymeeremulsie, zoals aangegeven in de briefing op de verpakking. Het kookproces zal kopers van pasteuze en vloeibare waterdichting van de vloer in de badkamer niet storen, omdat het mengsel hermetisch is afgesloten in eurobanken en volledig is voorbereid voor toepassing.

Pasta of vloeibaar mengsel, afhankelijk van de consistentie, wordt aangebracht:

• met een brede vliegborstel op een stok of met gevogelte, als het waterdichtmakende materiaal lijkt op gewone verf;
• een spatel met tanden, als de waterafstotende "coating" vergelijkbaar is met klei.

De consistentie van het coatingmengsel is een kenmerk dat het mogelijk maakt om een ​​waterdichtheid van een bepaalde dikte te creëren, waardoor het toepassingsgebied automatisch wordt beperkt:

• Vloeibare mastiekverbindingen op basis van geoxideerd petroleumbitumen worden minimaal twee keer aangebracht in loodrecht op elkaar staande lagen. De dikte van elk van hen is ongeveer 1,0 - 1,5 mm. Meestal wordt een dekvloer op de mastiek gegoten, omdat niemand speciale eisen stelt, behalve reinheid, droogheid, gebrek aan vuil en duidelijke schade aan de ruwe basis.
• Bitumenhoudende pasta's verrijkt met minerale of polymere stoffen worden gelegd met één of twee naadloze lagen met een dikte van 3 mm of meer. Pasteuze mengsels kunnen twee functies vervullen: isolatie en dekvloeren. Gezien de voldoende krachtige dikte wordt dit type waterdichting naar analogie met een dekvloer versterkt, maar wordt voor de versterking geen PVC-net gebruikt.

Notitie. Om de eerste laag te laten stollen, moet het door de fabrikant aangegeven tijdsinterval worden aangehouden. De tweede laag vloeibare waterdichting wordt op een droog, verhard oppervlak gelegd. Het is mogelijk om de vloer voor de derde keer te coaten op een "nat" oppervlak, indien toegestaan ​​volgens de instructies.

Mastieken en pasta's bedekken de vloer met een waterdichte coating, die een bepaalde hoeveelheid mm of zelfs cm van de plafondhoogte aftrekt.Maar degenen die mm zeer dierbaar zijn, kunnen impregnaties vinden in de lijn van vloeibare waterdichtingsmaterialen, waarvan het principe enigszins verschilt van gewone coatings.

Het is mogelijk om natte vloeren te bedekken met doordringende isolatie; sommige fabrikanten raden sterk aan om het behandelde oppervlak voor te bevochtigen. In natte beton- of cementzandige omgevingen vormt doordringende waterdichting naaldvormige kristallen, die door de basis worden ingezet voor de beoogde waterstroom. De "nieuw geslagen" structuur brengt verdamping vrij over en weerspiegelt stabiel wateraanvallen, vermindert de hoogte van de plafonds niet. Het kost echter veel, omdat het niet te actief wordt gebruikt.

De bijzonderheden van waterdicht maken waterdicht maken

Zijn voorgangers waren dakleer en dakbedekking, niet tevreden met milieuprioriteiten en installatiegemak. Geavanceerde vertegenwoordigers van rolmaterialen zijn gemaakt op basis van elastisch polyester, gemakkelijk smeerbare glasvezel of flexibele glasvezel. Bitumen wordt aan de buiten- en binnenkant van het materiaal aangebracht. Onderkant is ook een kleefstof die zorgt voor hechting aan de ondervloer, en een onderdeel bovenop dat de hechting verbetert met de lijm voor de afwerklaag.

Notitie. Om de hechtingseigenschappen met lijmsamenstellingen te verbeteren, wordt het oppervlak van de waterdichting soms bestrooid met middelgroot zand. Het overtollige materiaal wordt na uitharding van het isolatiemateriaal weggeveegd.

De familie van lijmmaterialen is verdeeld in twee subgroepen, waarvan er één moet worden gefuseerd met een gasbrander of op zijn minst moet worden verwarmd met een bouwföhn.De tweede subgroep van waterafstotende rolbescherming kan op triviale wijze worden verlijmd, waarbij de beschermende film volgens een vooraf berekende maat van de strook wordt gesneden.

Het lijmen van strips is gemakkelijker, handiger en veiliger, zowel voor een onervaren artiest direct als voor materiaal dat smelt bij de minste oververhitting en scheurt door onzorgvuldige bewegingen. Op basis waarvan de depositiemethode wordt vertrouwd door bouwers. Ook onder hen zijn er niet al te veel mensen die in een kleine kamer met giftige rollen willen werken. Daarom verdienen zelfklevende opties vaak de voorkeur voor het zelfklevende afdichtingsapparaat op de vloer in de badkamer.

Nadelen van zelfklevende waterdichte coatings:

• Het materiaal kan alleen worden verlijmd op een eerder gedroogd, geëgaliseerd, voorbereid oppervlak met een hoogteverschil van max. 2 mm. De verschillen worden gedetecteerd binnen een niveaumeter van twee meter, in verschillende richtingen op de vloer gemonteerd.
• Het is beter om niet te rotzooien met afgezette variëteiten, niet alleen vanwege de complexe styling, maar ook vanwege het vrijkomen van giftige vluchtige stoffen, die na voltooiing van het werk nog lang de lucht blijven vergiftigen. Vanwege toxiciteit wordt aangeraden ze onder de dekvloer te plaatsen.
• Leggen vereist speciale zorg, zorgvuldige verbinding van voegen, nauwgezette uitlijning van hoekverbindingen.

In de lijst met redelijk erkende voordelen van rolplakken worden vermeld:

• redelijke prijs is het meest overtuigende argument;
• duurzaamheid van bevestiging op een ruwe basis;
• de mogelijkheid om door te gaan met de verdere inrichting van de vloer zonder technische onderbrekingen.

Bovendien wordt door het plakken de houten vloer in de stads- en voorstedelijke badkamers waterdicht gemaakt. Elastische materialen overleven de wendbaarheid van houtbewegingen zonder problemen en behouden, ondanks het constante uitrekken en samendrukken, hardnekkig de stevigheid. Ze verstoppen de poriën van natuurlijke organische stoffen niet en verstoren de beluchtingsverschijnselen niet.

Een geïntegreerde benadering van het waterdichtingsapparaat voor badkamers

Afhankelijk van de technische details van het pand, kan de eigenaar een van de bovenstaande methoden kiezen, maar complexe maatregelen worden als de meest effectieve beschouwd. Hun essentie ligt in het gebruik van beide soorten waterdichtingsmaterialen, zodat een dubbele verzekering wordt verkregen. We zullen het overwegen.

Een goede voorbereiding is de sleutel tot succes

We gaan ervan uit dat we de oude dekvloer na een versleten vloerbedekking moesten verwijderen van een betonnen prefabvloer of van een monolithische betonplaat. Met een spatel of groot schuurpapier verwijderen we de oude olielaag of de bovenste pleisterlaag van de onderkant van de muren tot de hoogte van de toekomstige "zijden" van waterdichting. Wij accepteren a priori de noodzaak om gebroken spanen, stof, vetvlekken, olieverfresten, enz. Te verwijderen.

• Laten we beginnen met het repareren van scheuren en het afdichten van schalen in het betonnen lichaam, waarvoor we alle inkepingen vooraf borduren en ze vervolgens vullen met een reparatiemassa, bijvoorbeeld Isostop.
• Langs de lijn van het verbinden van de wanden met de vloer maken we een groef met een breedte / diepte van ongeveer 1 cm die we vullen met een bentoniet koord, penecrite of cementmortel voorbereid voor reparatie. Versterking van de hoeken en paringzones is noodzakelijk, omdat dit zijn de meest kwetsbare plaatsen voor de destructieve werking van water.

Waterdicht barrière-apparaat

Na reparatiewerkzaamheden behandelen we de vloer en het deel van de muren dat is voorbereid voor isolatie zorgvuldig met aarde (Ceresite, betoncontact, enz.).

• We hebben in twee stappen gemalen en de compositie in de ruwe basis gewreven. De tweede laag grond wordt 'naar het kruis' gestuurd naar de eerste, zodat er geen per ongeluk gemiste gaten zijn.
• We gieten vloeibare waterdichting op de kruising van de vloeren met stijgbuizen en andere elementen van watercommunicatie.
• De gereinigde delen van de muren en de aangrenzende vloer verwerken we langs de omtrek met bitumineuze mastiek. Totdat ze greep, versterken we de koppeling van muren en vloer met een mesh PVC-tape.
• We brengen mastiek of pasta (Technikol, Penetron, Elastomiks, Cerezit, Hyperdesmo, enz.) Aan op de door de fabrikant voorgeschreven manier, het vereiste aantal keren. We wachten tot het hard wordt. Tijdens de droogperiode van de pasta of mastiek moet elke mogelijkheid van afzetting van stof en zandkorrels op het oppervlak worden onderdrukt. In dit geval spelen smeermiddelen de rol van egalisatie, aanvullende verzekering en lijm, waarvan de eigenschappen door stofvorming zullen verslechteren.
• Nadat de laatste laag vloeibare of pasta-achtige waterdichting is opgedroogd, snijden we volgens de gemeten afmetingen van de vloer met toegevoegde benaderingen van de muren de strook Isoplast, Aquaizol, Ecoflex of analoog af.
• Vanaf de bovenrand van de strip moet u een afstand terugtrekken die gelijk is aan de hoogte van de zijkant van de veiligheidsbak. We lijmen het deel dat op de vloer valt, we wrijven het met moeite met een roller.
• Elke volgende strook wordt gelegd met een overlapping van ongeveer 10 cm op de vorige, zodat een continu waterdicht canvas wordt verkregen. Voor een betrouwbare fixatie op de gelegde coating moet u lopen met een zware roller.
• Laten we de vergoedingen op de muren afhandelen. We verwarmen het met mastiek behandelde deel van de muur met een haardroger en bevestigen daarop de niet-gelijmde resten van de stroken die op de vloer zijn gelegd. De hoeken moeten worden geknepen met een plaquette, ze voorzichtig verzonken in een verwarmde mastiek.
• Aan het einde, rond de leidingen, moet u opnieuw een bitumenbehandeling uitvoeren.

Allemaal. Jij en de vloer worden beschermd tegen een lange lijst van problemen veroorzaakt door overmatige vochtigheid en waterlekkage. Het blijft om de waterdichtingsverzekering te maskeren met een decoratief beschermende vloerbedekking.

Vergelijkbare items:

De badkamer waterdicht maken: optimale methoden en schema's van het apparaat

Waarom wordt het vloerniveau in de Sovjet-gebouwde badkamer onderschat?

Ik ga naar een ijzerhandel - wat moet ik kopen voor een apparaat voor een waterverwarmde vloer in een badkamer?