Is de meester tegels leggen in de badkamer correct als het oppervlak niet volledig is geolied
Mijn meester legt de tegel in de badkamer op de lijm "Versterkte Kreps". De tegel is zwaar, dik, maten - 20 * 60. Maar om de een of andere reden is de lijm niet volledig op het geheel van toepassing, maar laat het ongeverfde gebieden rond de omtrek achter. Ik vroeg hem hierover, hij zei dat als je lijm op alles aanbrengt, het aan de zijkanten naar buiten komt en het oppervlak bevlekt, dan wordt het van de voorkant slecht afgewassen. Ik ben bang dat de tegel later, wanneer ze de muursteunen voor de spiegel enz. Bevestigen, kan barsten. Zijn mijn zorgen gerechtvaardigd?
Svetlana
Expert antwoord
Hallo Svetlana!
De technologie voor het leggen van keramische tegels omvat het aanbrengen van een lijm op een vooraf uitgelijnde en voorbereide muur. Eerst wordt het oppervlak “op nul” gebracht met een stopverflaag en vervolgens, nadat het volledig is opgedroogd, geïmpregneerd met een primer. Goede resultaten worden verkregen door preparaten met diepe penetratie, waardoor de sterkte van de oppervlaktelaag wordt vergroot en het kleefvermogen wordt verbeterd.
Daarna brengt de meester tegellijm tot 8 mm dik aan op de muur, snijdt door en strijkt de laag glad met een kamspatel, en pas dan tegels met spleten of spleten.
Het gebruik van een tandgereedschap maakt het mogelijk om zeer nauwkeurig de vlakheid van de afwerking te weerstaan - in dit geval vormt de lijmsamenstelling parallelle stroken, waardoor het mogelijk is om de afstand van individuele tegels tot de muur sterk te variëren. Bovendien worden tijdens het persen sporen van de kamspatel vervormd, waardoor aangrenzende holtes worden opgevuld en het contactoppervlak wordt vergroot. Met deze methode kunt u niet alleen nauwkeurig en efficiënt de tegels leggen, maar ook vrij dure tegellijm besparen.
In de praktijk wijken afwerkingsspecialisten vaak af van de eisen van SNiP, vertrouwend op hun ervaring, maar ook op het beoordelen van de oppervlaktetoestand, het type tegel, etc. Feit is dat hechting (lees: lijmhechting) beter is waar het wordt aangebracht. Dit wordt verklaard door het feit dat de spatel als het ware de compositie in het oppervlak drukt en alle poriën en microscheuren vult. Heel vaak heeft een ruwe muur een voordeel ten opzichte van een gladde tegel in termen van hechting, dus het aanbrengen van lijm op de tegel is in dit geval volledig gerechtvaardigd.
Wat betreft het feit dat de meester ongeverfde gebieden rond de omtrek achterlaat, dan hangt alles af van de dikte van de aangebrachte compositie en de kracht van het tegen de muur drukken van de tegel. Hoogstwaarschijnlijk zal de lijm, wanneer erop gedrukt, zich verspreiden en de holtes vullen, dus uw ervaringen zijn ongegrond. Om uw twijfels volledig weg te nemen, merken we op dat zelfs met een volledige inbreuk op de technologie, waarbij de lijm wordt aangebracht met een "envelop" (in de hoeken en in het midden), er bijna nooit een probleem is met schade aan de tegel onder mechanische belasting.
Het enige dat ik zou willen aanbevelen, is uiterst voorzichtig te zijn bij het boren van tegels in de buurt van tegelvoegen bij het ophangen van planken en kasten. U moet niet krachtig op het gereedschap drukken, omdat er nog steeds een risico bestaat op de vorming van kleine holtes - negeer deze factor niet.
