Ενίσχυση της επίστρωσης: η επιλογή των στοιχείων ενίσχυσης και τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασής τους στο επίχρισμα

Τα πιο ανθεκτικά επιχρίσματα που χρησιμοποιούνται για την ισοπέδωση των δαπέδων είναι επίστρωση - σκυρόδεμα ή τσιμέντο-άμμος. Σύμφωνα με την τεχνολογία της ζύμωσης και της ροής, εξυπηρετούν για πολλές δεκαετίες, χωρίς να απαιτείται επισκευή. Ωστόσο, οι ζεύκτες έχουν επίσης ένα σημαντικό μειονέκτημα - δεν διαφέρουν ως προς την αντοχή σε εφελκυσμό, επομένως, όταν τα εφελκυστικά φορτία σπάσουν εύκολα. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ξήρανσης ή κατά τη μετακίνηση σε μια ασταθή, «πλωτή» βάση. Για να αποφύγετε το σχηματισμό ρωγμών, εκτελέστε την ενίσχυση της επίστρωσης εισάγοντας ενισχυτικά στοιχεία στο πάχος του.

Πότε είναι απαραίτητη η ενίσχυση επίστρωσης;

Η ενισχυμένη επίστρωση είναι, στην πραγματικότητα, μια ειδική περίπτωση προϊόντος από οπλισμένο σκυρόδεμα που μπορεί να αντέξει σε φορτία συμπίεσης, κάμψης, εφελκυσμού. Τα ενισχυτικά στοιχεία που είναι ενσωματωμένα στο σώμα επίστρωσης εκτελούν τέτοιες λειτουργίες:

• Προστατεύστε από μικροπλάκες κατά το στέγνωμα του επιχρίσματος.
• Προστατεύστε από το σχηματισμό ρωγμών και την επέκτασή τους όταν εκτίθενται σε μηχανική πίεση ή δόνηση.
• Αυξήστε την αντοχή του επιχρίσματος.
• αποτρέψτε την καθίζηση της βάσης ·
• αυξήστε τη διάρκεια ζωής της επίστρωσης.

Φυσικά, η ενίσχυση είναι μια προαιρετική διαδικασία. Και στις περισσότερες περιπτώσεις μεμονωμένης κατασκευής, η επίστρωση αντιμετωπίζει τέλεια τις λειτουργίες της χωρίς ενισχυτικά στοιχεία.

Απαιτείται ενίσχυση εάν:

• Η επίστρωση τοποθετείται σε μια αναξιόπιστη, «πλωτή» βάση, που υπόκειται σε κάμψη και τέντωμα. Για παράδειγμα, κατά την εγκατάσταση ενός πολυστρωματικού δαπέδου, όταν το στρώμα χύνεται σε ένα στρώμα θερμότητας, ήχου ή στεγανοποίησης. Τέτοιες παρεμβολές μπορεί να είναι πλάκες ορυκτού μαλλιού, EPSS, αφρός πολυστυρολίου, πλαστικές μεμβράνες κ.λπ. Οι χαλαρές κινητές βάσεις συμπληρώνονται επίσης από θρυμματισμένη πέτρα, διογκωμένο πηλό κ.λπ.
• Απαιτείται η ενίσχυση της επίστρωσης σε χώρους αυξημένου φορτίου - κάτω από σόμπες, τζάκια, εργαλειομηχανές, μηχανισμούς κ.λπ.
• Κατασκευάζεται παχύ στρώμα - πάχους άνω των 50 mm.

Συνήθως οι επίστρωση σε σπίτια και διαμερίσματα είναι ένα λεπτό στρώμα τσιμεντοκονίας με πάχος 30-40 mm, το οποίο χρησιμοποιείται για την ισοπέδωση του δαπέδου σε υπάρχουσες πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Σε αυτήν την περίπτωση, μια ισχυρή βάση δεν επιτρέπει την εμφάνιση φορτίων εφελκυσμού, οδηγώντας σε παραμορφώσεις. Έτσι, δεν γίνεται ενίσχυση για τέτοιες στρώσεις.

Ενίσχυση στοιχείων: πώς ενισχύουν το επίχρισμα;

Τα ακόλουθα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση του επιχρίσματος:

• μεταλλικό πλέγμα (συμπεριλαμβανομένου του δρόμου, που προοριζόταν αρχικά για την ενίσχυση του δρόμου) ·
• πολυμερές πλέγμα - κατασκευασμένο από πλαστικό.
• πλέγμα από υαλοβάμβακα ·
• ίνα - μικροΐνες από πολυπροπυλένιο, γυαλί, βασάλτη, μέταλλο (χάλυβας).

Η πιο ανθεκτική και αξιόπιστη ενίσχυση γίνεται με μεταλλικά πλέγματα που κατανέμουν τα φορτία κατά την κατασκευή των επιχρισμάτων και τα προστατεύουν από ζημιές κατά την κάμψη. Τα μεταλλικά δίχτυα είναι σε θέση να διατηρήσουν το σχήμα των παχιών επιχρισμάτων, με σημαντικά φορτία - σε εργαστήρια, σε αποθήκες, σε εμπορικά κέντρα, γραφεία. Σε ατομικές κατασκευές, η ενίσχυση με μεταλλικό πλέγμα αποτελεί εγγύηση για απρόσκοπτη λειτουργία του επιχρίσματος για πολλές δεκαετίες.

Τα δίχτυα πολυμερούς και υαλοβάμβακα λειτουργούν λιγότερο εφελκυστικά από το μέταλλο, οπότε χρησιμοποιούνται για κονιάματα που υπόκεινται σε ελαφριά φορτία. Κατά κανόνα, αυτά είναι δάπεδα σε διαμερίσματα και ιδιωτικές κατοικίες.

Για την ενίσχυση των επιχρισμάτων, χρησιμοποιούνται επίσης ίνες - χονδρικές ίνες από διάφορα υλικά που παρεμβαίνουν στη σύνθεση του διαλύματος. Η χρήση ινών μειώνει τον κίνδυνο συρρίκνωσης των μικροπραγμάτων, καθιστά το επίχρισμα μονολιθικό και αυξάνει την αντοχή του στην πρόσκρουση. Αλλά η αντικατάσταση της ενίσχυσης "ισχύος" με δίχτυα ινών δεν είναι δυνατή. Με άλλα λόγια, η επίστρωση με ίνες μπορεί να στεγνώσει τέλεια χωρίς ρωγμές και συρρίκνωση, αλλά δεν μπορεί να αντισταθεί στις μεγάλες τάσεις εφελκυσμού και κάμψης.

Θα ασχοληθούμε με κάθε τύπο ενισχυτικών στοιχείων με περισσότερες λεπτομέρειες.

Επιλογή # 1 - μεταλλικό πλέγμα

Το ειδικό μεταλλικό πλέγμα για ενίσχυση είναι κατασκευασμένο από χαλύβδινο σύρμα BP-1, που συνδέεται με συγκόλληση σημείου. Η διάμετρος του καλωδίου που χρησιμοποιείται είναι 2,5-6 mm.

Το σύρμα στο ενισχυτικό πλέγμα σχηματίζει τετράγωνα ή ορθογώνια κελιά διαφόρων μεγεθών - από 50 mm έως 200 mm. Όσο μικρότερα είναι τα κελιά, τόσο περισσότερο μέταλλο χρησιμοποιείται στο πλέγμα, αντίστοιχα, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντοχή του οπλισμού. Τα πιο δημοφιλή δίχτυα είναι κατασκευασμένα από σύρμα με διάμετρο 3 mm, με τετράγωνα κελιά με πλευρές 100 mm, 150 mm, 200 mm.

Τα δίχτυα παρέχονται σε ρολά ή κάρτες (φύλλα). Τα ρολά είναι πιο εύκολο να μεταφερθούν, ωστόσο, το "στρίψιμο" με αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι μόνο ένα πλέγμα λεπτού σύρματος με πάχος όχι μεγαλύτερο από 2-3 mm. Το τυπικό πλάτος τέτοιων κυλίνδρων είναι 1-1,5 m, το μήκος φτάνει τα 25 m. Το κύριο μέρος των ενισχυτικών διχτυών παράγεται σε κάρτες με διαστάσεις 0,5x2 m, 1x2 m, 2x3 m, 2x4 m κ.λπ.

Τα κύρια πλεονεκτήματα ενός μεταλλικού πλέγματος για ενίσχυση:

• υψηλή αντοχή σε εφελκυσμό, η οποία κατά τη διάρκεια της ενίσχυσης μεταφέρεται στο επίχρισμα ·
• αντίσταση σε αλλαγές θερμοκρασίας, θέρμανση, κατάψυξη.
• ικανότητα δέσμευσης, που επιτρέπει τη διατήρηση του σχήματος της επίστρωσης ακόμη και σε υψηλά φορτία.
• απεριόριστη διάρκεια ζωής.

Ο κύριος σκοπός του μεταλλικού πλέγματος είναι να κατανείμει το φορτίο στο πάχος της επίστρωσης, να αυξήσει την αντοχή του και έτσι να μειώσει τον κίνδυνο καθίζησης, ρωγμών, λακκούβων και οποιωνδήποτε άλλων παραμορφώσεων. Οι ράβδοι σύρματος του πλέγματος δέχονται εφελκυστικές τάσεις και προστατεύουν τη δομή του δαπέδου από ζημιές κατά την κάμψη και το τέντωμα. Αντίστοιχα, η φέρουσα ικανότητα του επιχρίσματος αυξάνεται.

Κατά την ενίσχυση, το πλέγμα τοποθετείται μέσα στο επίχρισμα - στο κάτω τρίτο του πάχους του. Σε αυτήν την περίπτωση, το πλέγμα πρέπει να ανυψώνεται πάνω από το υπόστρωμα για να «δουλεύει» στο σώμα της επίστρωσης και όχι πέρα ​​από αυτό. Μπορείτε να ανυψώσετε το πλέγμα πάνω από τη βάση, τοποθετώντας το σε ειδικά πλαστικά στηρίγματα του απαιτούμενου ύψους (χρησιμοποιούνται επίσης κομμάτια γυψοσανίδας ή άλλο παρόμοιο υλικό).

Για να τοποθετήσετε το επίστρωμα ενισχυμένο με μεταλλικό πλέγμα, κάντε τα εξής:

1. Καθαρίζουν την επιφάνεια του δαπέδου από συντρίμμια, απολεπισμένα κομμάτια σκυροδέματος, σκόνη.
2. Όλες οι ανιχνευμένες ρωγμές και ρωγμές γεμίζουν με κονίαμα ή στόκο.
3. Ασταρωμένη επιφάνεια.
4. Εάν είναι απαραίτητο, μονωτικό υλικό υδροηλεκτρικής, θερμότητας ή ήχου τοποθετείται σε ασταρωμένη βάση.
5. Προσδιορίστε το ύψος της επίστρωσης. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιώντας υδραυλική στάθμη ή στάθμη λέιζερ, σημειώνονται σημάδια στους τοίχους του δωματίου (στο ίδιο ύψος). Κατά τη σύνδεση όλων των λαμβανόμενων σημείων, αποκτούν μια απολύτως επίπεδη γραμμή σε σχέση με τον ορίζοντα. Από αυτήν τη γραμμή μετρήστε την απόσταση από το υπάρχον επίπεδο δαπέδου - σε διάφορα σημεία. Όπου η απόσταση είναι ελάχιστη, το υψηλότερο σημείο του δαπέδου, μπορείτε να «μετρήσετε» το επιθυμητό πάχος της επίστρωσης από αυτό (εδώ το πάχος της επίστρωσης θα είναι το πιο λεπτό). Από το υψηλότερο σημείο, μετρήστε το πάχος της επίστρωσης (ελάχιστο πάχος 2,5 mm), σημειώστε αυτό το επίπεδο στον τοίχο. Μια νέα οριζόντια γραμμή σχεδιάζεται κατά μήκος του σημείου που βρέθηκε - η επιφάνεια του μελλοντικού στρώματος θα περάσει κατά μήκος αυτού.
6. Τοποθετήστε το πλέγμα, τοποθετώντας τα επικαλυπτόμενα υφάσματα σε τουλάχιστον ένα κελί.
7. Οι φάρες καθοδήγησης (μεταλλικά προφίλ, ράγες, σανίδες) είναι εγκατεστημένες στο πλέγμα, στερεώνοντάς τα σε τσιμεντοκονίαμα ή με βίδες. Οι φάροι είναι τοποθετημένοι αυστηρά σε επίπεδο, έτσι ώστε το άνω μέρος τους να είναι επίπεδο με την επιφάνεια του μελλοντικού επιχρίσματος (κατά μήκος της γραμμής που είχε επισημανθεί προηγουμένως στον τοίχο). Η απόσταση μεταξύ των φάρων είναι περίπου 1 m, αλλά όχι περισσότερο από το μήκος του κανόνα που χρησιμοποιείται, ο οποίος θα τεντώσει το επίχρισμα.
8. Μεταξύ των φάρων, ρίξτε το διάλυμα και ισοπεδώστε, τραβώντας τον κανόνα.
9. Μετά από μερικές ώρες, όταν η επιφάνεια στήριξης εμφανίζεται στο επίχρισμα (τα ίχνη παύουν να σχηματίζονται), οι φάροι αφαιρούνται και οι εσοχές από αυτά κλείνονται με ένα νέο διάλυμα.
10. Για την αποφυγή γρήγορης ξήρανσης του διαλύματος και του σχηματισμού ρωγμών, η επιφάνεια του επιχρίσματος υγραίνεται με νερό για 5-7 ημέρες. Τις ζεστές μέρες, συνιστάται επιπλέον να καλύπτετε το επίχρισμα με πλαστικό περιτύλιγμα ή άλλο υλικό που διατηρεί την υγρασία.

Έτσι, η διαδικασία ενίσχυσης δεν περιπλέκει πολύ την τεχνολογία της δημιουργίας επίστρωσης. Ταυτόχρονα, βελτιώνει σημαντικά τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του.

Επιλογή # 2 - Πλαστικό πλέγμα

Κατά την ενίσχυση των μη φορτωμένων επιχρισμάτων πάχους έως 80 mm, το μεταλλικό πλέγμα μπορεί να αντικατασταθεί με ένα αντίστοιχο πολυμερές - ένα πλέγμα από πολυπροπυλένιο (πλαστικό).

Το πλαστικό πλέγμα, σε αντίθεση με το μέταλλο, είναι ελαφρύτερο και πιο εύκαμπτο. Αυτό της επιτρέπει να τεντώνεται χωρίς παραμόρφωση και να διατηρεί όλες τις ιδιότητές της. Αυτή η ιδιότητα μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη για τη συρρίκνωση ενός κτηρίου. Η προκύπτουσα παραμόρφωση συρρίκνωσης απλώς θα τεντώσει το πλέγμα και το επίχρισμα θα διατηρήσει την ακεραιότητά του. Στην ίδια κατάσταση (με σημαντική συρρίκνωση), το μεταλλικό πλέγμα μπορεί να «οδηγήσει» και θα σπάσει το στρώμα.

Τις περισσότερες φορές, η ενίσχυση χρησιμοποιείται ως πλαστικό πλέγμα γενικής κατασκευής - OSS. Παραδίδεται σε ρολά με διαστάσεις: πλάτος - 1-4 μ., Μήκος - 10-50 μ. Το βάρος ενός τέτοιου διχτυού είναι πολύ μικρό, οπότε μπορεί εύκολα να μεταφερθεί και στη συνέχεια να τοποθετηθεί σε επίστρωση οποιασδήποτε διαμόρφωσης. Η μείωση του κόστους εργασίας κατά τη διάρκεια της ενίσχυσης διευκολύνεται επίσης με την απλή κοπή κυττάρων πολυπροπυλενίου σε κομμάτια.

Το πλαστικό πλέγμα δεν υπόκειται σε διάβρωση, δεν επηρεάζεται από επιθετικά περιβάλλοντα. Αποκλείεται η εμφάνιση σκουριάς στη μάζα τσιμεντοκονίας και, κατά συνέπεια, η εμφάνιση κόκκινων κηλίδων στην επιφάνεια του επιχρίσματος.

Πλεονεκτήματα του πολυμερούς πλέγματος ως υλικό για ενίσχυση οπλισμού:

• αυξημένη ελαστικότητα
• εξαιρετική αντοχή εφελκυσμού.
• χημική αδράνεια (δεν σκουριάζει, δεν αλληλεπιδρά με χημικά μέσα).
• την ικανότητα να μην προστατεύονται οι επικοινωνίες (το πλαστικό δεν παρεμβαίνει σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, τηλέφωνα, φορητά ραδιοτηλέφωνα.) ·
• υψηλή γεωμετρική σταθερότητα
• ελαφρύ βάρος
• εύκολη εγκατάσταση, ώστε να μπορείτε να εξοικονομήσετε εργασία
• χαμηλό κόστος.

Η ενίσχυση με επίστρωση με πλαστικό πλέγμα πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως και με μεταλλικό πλέγμα.

Επιλογή # 3 - πλέγμα από φίμπεργκλας

Μια άλλη επιλογή για την ενίσχυση των επιχρισμάτων είναι η χρήση διχτυών υαλοβάμβακα. Πρόκειται για ένα πλέγμα με τετράγωνα κελιά (συνήθως 4-6 mm) από αλουμινοβοριοπυριτικό γυαλί με ανοιχτή ύφανση.

Διατίθενται πολλές μάρκες διχτυών υαλοβάμβακα, μερικές από τις οποίες εμποτίζονται με πολυμερή ανθεκτικά σε αλκάλια διασπορά για βελτίωση της απόδοσης. Πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτό κατά την αγορά. Οι μάρκες SSP-95 και SSDor-330 (πλέγμα δρόμου) είναι επικαλυμμένες με εμποτισμό, αλλά οι πλησιέστεροι "συγγενείς" τους SSM-85 και SSDor-300 δεν είναι. Οι ανθεκτικοί στα αλκάλια εμποτισμοί παίζουν σημαντικό ρόλο. Το γεγονός είναι ότι το τσιμεντοκονία του κονιάματος στο οποίο θα τοποθετηθεί το πλέγμα έχει αλκαλική αντίδραση. Το εκτεθειμένο υαλοβάμβακα σε ένα επιθετικό αλκαλικό περιβάλλον μπορεί να "καταναλωθεί" (συνήθως αυτό συμβαίνει εντός 5 ετών). Για να αποφευχθεί αυτό, τα δίχτυα επικαλύπτονται με μια σύνθεση πολυμερούς που είναι ουδέτερη προς αλκάλια.

Το φίμπεργκλας είναι πολύ ελαφρύ, δεν δημιουργεί περιττά φορτία στην οροφή. Λόγω του μικρού βάρους του και της δυνατότητας περιστροφής σε ρολά, το υλικό μεταφέρεται εύκολα ακόμη και σε μη φορτηγά οχήματα ή μεταφέρεται χειροκίνητα.

Στην επίστρωση, το fiberglass εκτελεί τις ίδιες λειτουργίες με το πλαστικό πλέγμα. Δηλαδή, αποτρέπει την εμφάνιση ρωγμών συρρίκνωσης και τοπικών καταγμάτων, αυξάνει την αντοχή της επίστρωσης.

Πλεονεκτήματα του πλέγματος από υαλοβάμβακα:

• ελαφρύ βάρος
• υψηλή αντοχή σε εφελκυσμό
• αντίσταση στις διαφορές θερμοκρασίας
• αντίσταση στο υδάτινο περιβάλλον ·
• χημική ουδετερότητα (στην περίπτωση εμποτισμού ανθεκτικών στα αλκάλια) ·
• απλή εγκατάσταση.

Η εγκατάσταση διχτυών υαλοβάμβακα είναι η ίδια όπως και με άλλους τύπους διχτυών.

Επιλογή # 4 - ενισχυτικά ινών

Η ενίσχυση ινών είναι μια άλλη επιλογή που διαφέρει σημαντικά από τη συνήθη τοποθέτηση ενός τοπικού πλέγματος σε μια επίστρωση. Οι ίνες είναι ένα ανάχωμα μικρών ενισχυτικών ινών (κατά μέσο όρο, μήκους 6-20 mm, αλλά οι μεταλλικές ίνες μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερες - έως 50-60 mm), οι οποίες παρεμβαίνουν στο διάλυμα επίστρωσης και στη συνέχεια σχηματίζουν ένα σύνολο μαζί του. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι συνηθισμένο να μιλάμε για ογκομετρική ενίσχυση πολλαπλών κατευθύνσεων, στην οποία οι ίνες ινών κατανέμονται ομοιόμορφα σε ολόκληρο το πάχος της επίστρωσης.

Οι ίνες για την επίστρωση μπορούν να κατασκευαστούν από μέταλλο (χάλυβας), πολυπροπυλένιο, βασάλτη ή φίμπεργκλας. Κάθε είδος διαφέρει στα χαρακτηριστικά εφαρμογής του. Για παράδειγμα, εάν είναι σημαντικό να μην φορτώσετε το επίχρισμα κατά την ενίσχυση, χρησιμοποιήστε πολυπροπυλένιο ή ίνες γυαλιού. Για δάπεδα με υψηλή κυκλοφορία, οι μεταλλικές ίνες είναι πιο κατάλληλες. Για επιχρίσματα που εκτίθενται σε δύσκολες ατμοσφαιρικές συνθήκες ή επιθετικές ουσίες - βασάλτες.

Οι ίνες στο επίχρισμα σάς επιτρέπουν να αποφύγετε την εμφάνιση μικροπραγμάτων όταν το διάλυμα στεγνώνει και το κτίριο συρρικνώνεται. Εάν ωστόσο εμφανιστεί ρωγμή (για παράδειγμα, από την επίδραση ενός φορτίου ισχύος ή δονήσεων), τότε, δυστυχώς, δεν θα είναι σε θέση να το αποτρέψει από την επέκταση των ινών. Δηλαδή, η ίνα δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως πλήρης αντικατάσταση για την ενίσχυση των διχτυών.

Προκειμένου να γίνει ενίσχυση του επιχρίσματος με ίνες, είναι απαραίτητο να αναμιχθούν χύμα ίνες στο διάλυμα. Η ανάμιξη πραγματοποιείται σε μπετονιέρα. Πρώτον, τα συστατικά ξηρού διαλύματος και οι ίνες φορτώνονται σε ένα αχλάδι, η μάζα αναμιγνύεται για 3-5 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι τσαλακωμένες ίνες θα αποκολληθούν σε ίνες και θα κατανεμηθούν ομοιόμορφα στη σύνθεση. Στη συνέχεια προσθέστε νερό και συνεχίστε την ανάδευση για άλλα 5-10 λεπτά. Η τελική λύση χρησιμοποιείται για την κατασκευή κονιαμάτων σε φάρους.

Πλεονεκτήματα ινών:

• διευκολύνει την τεχνολογία ενίσχυσης ·
• προστατεύει από ρωγμές συρρίκνωσης.
• δυναμώνει την επίστρωση σε όλο τον όγκο.
• αυξάνει την αντίσταση της επίστρωσης στην τριβή.
• αυξάνει την αντοχή στο νερό της επίστρωσης.
• αυξάνει την αντίσταση στον παγετό και την αντίσταση στα αιχμηρά άλματα θερμοκρασίας.

Ένα χαρακτηριστικό της ίνας είναι ότι μπορεί να συνδυαστεί με οποιοδήποτε ενισχυτικό πλέγμα. Έτσι, είναι δυνατόν να επιτευχθεί η μεγαλύτερη σκλήρυνση του επιχρίσματος και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος τόσο ρωγμών συρρίκνωσης όσο και ελαττωμάτων που εμφανίζονται κατά τη λειτουργία.

Παρόμοιες εγγραφές:

Είναι ο ιστός αράχνης (ρωγμές) στην τραχιά επίστρωση κανόνας;

Μόνωση αφρού στο μπαλκόνι και χαγιάτι: χαρακτηριστικά εγκατάστασης

Ηλεκτρική επίστρωση δαπέδου: κανόνες επιλογής και εγκατάστασης