Στεγανοποίηση δαπέδου στο μπάνιο: όλα σχετικά με μονωτικά υλικά και μεθόδους συσκευών

Το νερό είναι η βάση της ζωής και ένα εργαλείο καταστροφής που μπορεί σταδιακά να καταστήσει άχρηστο τον χάλυβα, το ξύλο και το οπλισμένο σκυρόδεμα. Η παρουσία του δίνει πολιτισμένες συνθήκες στον άνθρωπο και δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ευημερία των μικροοργανισμών που μετατρέπουν τα δομικά υλικά σε θρυμματισμένα. "Αφήνοντας τις ακτές" μπανιέρες και νεροχύτες με ξεχασμένα πώματα ή φραγμένους σωλήνες, το νερό χαλάει το φινίρισμα, την ιδιοκτησία και τις σχέσεις με τους γείτονες. Αλλά δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν. Απλά πρέπει να προσπαθήσετε να προστατευτείτε από τις αρνητικές εκπλήξεις της. Για αυτό, πραγματοποιείται στεγανοποίηση ασφαλείας του δαπέδου στο μπάνιο, για την εφαρμογή των οποίων υπάρχουν πολλές μέθοδοι και υλικά.

Η καλύτερη επιλογή για την προστασία του δαπέδου από το νερό

Πολλές μέθοδοι στεγανοποίησης του δαπέδου έχουν έναν μόνο στόχο - τη δημιουργία μιας συνεχούς επίστρωσης, με τη μορφή παλέτας με πλευρές 10-20 cm στους τοίχους. Ένα περίεργο δοχείο κατασκευασμένο με αυτήν τη μέθοδο θα συλλέξει συμπύκνωμα που ρέει κάτω από τα τοιχώματα με πίδακες νερού, χυθεί και πιτσιλισμένο νερό. Ένα μονολιθικό στεγανοποιητικό στρώμα δεν θα επιτρέψει την υγρασία να εισέλθει στην οροφή και θα αποτρέψει την καταστροφή της βάσης. Ταυτόχρονα, θα σας σώσει από τη σήψη, τη διάδοση μυκήτων και επιβλαβών αρωμάτων που εκκρίνονται από αυτούς τους δυσάρεστους εκπροσώπους της βιόσφαιρας.

Ο στόχος είναι ένας, αλλά υπάρχουν πραγματικά πολλοί τρόποι για να το επιτύχουμε. Στην πραγματικότητα, η επιλογή της καλύτερης επιλογής, χωρίς να γνωρίζουμε τις συγκεκριμένες τεχνικές συνθήκες, δεν είναι ρεαλιστική. Η επιλογή της καταλληλότερης στεγανοποίησης, ο τύπος της οποίας καθορίζει την τεχνολογία της συσκευής της, εξαρτάται από:

• από την κατάσταση της επεξεργασμένης τραχιάς επιφάνειας ·
• από υλικά από τα οποία γίνονται επικαλύψεις ·
• από τους όρους που διατίθενται για την πλήρη διάταξη του δαπέδου ·
• από τον αριθμό των ορόφων ·
• από τη δυνατότητα μείωσης του ύψους των οροφών και ακόμη και από μια σειρά αποχρώσεων που μπορούν να ανιχνευθούν μόνο όταν βρίσκεστε στην εγκατάσταση.

Η επιλογή μπορεί να είναι η περιοχή του δωματίου, η πολυπλοκότητα της διαμόρφωσής του, η παρουσία στεγνωτήρα μαλλιών κτιρίου ή καυστήρα και η δυνατότητα χρήσης τους. Σημαντικά επιχειρήματα όπως το κόστος του υλικού και η πολυπλοκότητα της εκτέλεσης δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Είναι πολύ αμφίβολο ότι οποιαδήποτε τεχνολογία θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις που παρουσιάζονται, αλλά μετά από προσεκτική αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων, η βέλτιστη μέθοδος μπορεί να επιλεγεί.

Μέθοδοι στεγανοποίησης και υλικών για την εφαρμογή του

Μπορείτε να προστατεύσετε τα δάπεδα από το νερό και τον εαυτό σας από ακριβές επισκευές. έκχυση πολυμερούς δαπέδου, τοποθέτηση υλικού στέγης, πλήρωση ενός μείγματος εδάφους εμπλουτισμένου με υγρά γυαλί και σκυρόδεμα. Ωστόσο, λόγω του υψηλού κόστους, της τοξικής οσμής ή λόγω υπερβολικής ισχύος στοιβάδας, αυτές οι μέθοδοι σπάνια χρησιμοποιούνται.

Η στεγανοποίηση του δαπέδου στο μπάνιο πραγματοποιείται κυρίως με δύο μεθόδους:

• εφαρμόζοντας ένα υδατοαπωθητικό μείγμα σχηματίζοντας μια αδιαπέραστη μεμβράνη.
• με κόλληση λωρίδων υλικού ιστού για να αποφευχθεί η είσοδος υγρασίας.

Στην πρώτη περίπτωση, η στεγανοποίηση εφαρμόζεται με επίστρωση, εξ ου και το όνομα της οικογένειας των υλικών "επικάλυψης". Το δεύτερο, σύμφωνα με την αντίστοιχη τεχνολογία, ονομάζεται «scammed».Ως μέρος και των δύο ποικιλιών, εμφανίζεται ασφαλώς η πίσσα, οι τοξικές ιδιότητες των οποίων ελαχιστοποιούνται λόγω της εισαγωγής πολυμερών.

Χαρακτηριστικά των υλικών επίστρωσης

Οι πρόγονοι των μονωτικών επικαλύψεων ήταν λάδια και ζωικά λίπη. Τώρα υλικά για στεγανοποίηση επιστρώματος διατίθενται σε μορφή ξηρών συνθέσεων, μαστίχας και πάστες με διαφορετικό σύνολο συστατικών. Το ξηρό μείγμα πριν από τη χρήση στη θήκη θα πρέπει να κλείσει με νερό ή πολυμερές γαλάκτωμα, όπως υποδεικνύεται στην ενημέρωση σχετικά με τη συσκευασία. Η διαδικασία μαγειρέματος δεν θα ενοχλήσει τους αγοραστές στεγανοποίησης ζύμης και υγρού δαπέδου στο μπάνιο, καθώς το μείγμα είναι ερμητικά σφραγισμένο σε τράπεζες ευρώ και είναι πλήρως προετοιμασμένο για εφαρμογή.

Εφαρμόζεται επικόλληση ή υγρό μείγμα, ανάλογα με τη συνοχή:

• με φαρδιά βούρτσα σε ραβδί ή πτηνά, εάν το υλικό στεγανοποίησης μοιάζει με συνηθισμένο χρώμα.
• μια σπάτουλα με δόντια, εάν το υδατοαπωθητικό "επίστρωμα" είναι παρόμοιο με τον πηλό.

Η συνέπεια του μίγματος επικάλυψης είναι ένα χαρακτηριστικό που καθιστά δυνατή τη δημιουργία στεγανοποίησης συγκεκριμένου πάχους, το οποίο οριοθετεί αυτόματα το πεδίο εφαρμογής:

• Υγρές μαστιχικές ενώσεις με βάση οξειδωμένο πετρέλαιο ασφάλτου εφαρμόζονται τουλάχιστον δύο φορές σε κάθετες συνεχείς στιβάδες. Το πάχος καθενός από αυτά είναι περίπου 1,0-1,5 mm. Τις περισσότερες φορές, μια επίστρωση χύνεται πάνω από τη μαστίχα, επειδή κανείς δεν κάνει ειδικές απαιτήσεις, εκτός από την καθαριότητα, την ξηρότητα, την έλλειψη βρωμιάς και την εμφανή ζημιά στην τραχιά βάση.
• Οι πάστες που περιέχουν πίσσα εμπλουτισμένες με ορυκτές ή πολυμερείς ουσίες τοποθετούνται με μία ή δύο στρώσεις χωρίς συγκόλληση με πάχος 3 mm ή περισσότερο. Τα γευστικά μίγματα μπορούν να εκτελέσουν δύο λειτουργίες: μόνωση και επίστρωση. Λόγω του αρκετά ισχυρού πάχους, αυτός ο τύπος στεγανοποίησης ενισχύεται, κατ 'αναλογία με μια επίστρωση, αλλά το δίχτυ PVC δεν χρησιμοποιείται για ενίσχυση.

Σημείωση. Για να στερεοποιηθεί το πρώτο στρώμα, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί το χρονικό διάστημα που υποδεικνύεται από τον κατασκευαστή. Το δεύτερο στρώμα στεγανοποίησης υγρού τοποθετείται σε στεγνή, σκληρυμένη επιφάνεια. Είναι δυνατόν να επικαλύψετε το πάτωμα για τρίτη φορά σε μια «υγρή» επιφάνεια, εάν επιτρέπεται από τις οδηγίες.

Οι μαστίχες και οι πάστες καλύπτουν το πάτωμα με μια υδατοστεγή επένδυση, αφαιρώντας μια ορισμένη ποσότητα mm ή ακόμη και cm από το ύψος της οροφής. Αλλά όσοι είναι εξαιρετικά αγαπητοί στο mm, μπορούν να βρουν εμποτισμούς στη σειρά υλικών στεγανοποίησης υγρών, η αρχή των οποίων είναι κάπως διαφορετική από τις συνηθισμένες επιστρώσεις.

Είναι δυνατόν να καλυφθούν τα υγρά δάπεδα με διεισδυτική μόνωση · ορισμένοι κατασκευαστές συμβουλεύουν ανεπιφύλακτα την προ-υγρασία της επεξεργασμένης επιφάνειας. Σε υγρό σκυρόδεμα ή σε αμμώδη περιβάλλοντα, η διεισδυτική στεγανοποίηση σχηματίζει κρυστάλλους σε σχήμα βελόνας, που αναπτύσσονται από τη βάση στην επιδιωκόμενη ροή νερού. Η "πρόσφατα κομμένη" δομή περνά ελεύθερα την εξάτμιση και αντανακλά σταθερά τις επιθέσεις στο νερό, δεν μειώνει το ύψος των οροφών. Ωστόσο, κοστίζει πολύ, επειδή δεν χρησιμοποιείται πολύ ενεργά.

Οι ιδιαιτερότητες της στεγανοποίησης στεγανοποίησης

Οι προκάτοχοί του ήταν τσόχα και υλικό στέγης, δεν ήταν ικανοποιημένοι με τις περιβαλλοντικές προτεραιότητες και την ευκολία εγκατάστασης. Προηγμένοι εκπρόσωποι υλικών ρολού κατασκευάζονται με βάση ελαστικό πολυεστέρα, εύκολα διασκορπισμένο fiberglass ή εύκαμπτο fiberglass. Η πίσσα εφαρμόζεται στο εξωτερικό και στο εσωτερικό του υλικού. Το κατώτατο σημείο είναι επίσης μια συγκολλητική ουσία που παρέχει πρόσφυση στο υπόγειο και ένα συστατικό στην κορυφή που βελτιώνει την πρόσφυση με την κόλλα για την επίστρωση φινιρίσματος.

Σημείωση. Για να βελτιωθούν οι ιδιότητες πρόσφυσης με συγκολλητικές συνθέσεις, η επιφάνεια της στεγανοποίησης μερικές φορές πασπαλίζεται με μεσαία άμμο. Η περίσσεια του απορρίπτεται μετά τη σκλήρυνση του μονωτικού υλικού.

Η οικογένεια των κολλητικών υλικών χωρίζεται σε δύο υποομάδες, μία εκ των οποίων πρέπει να συντηχθεί με καυστήρα αερίου ή τουλάχιστον να θερμανθεί με στεγνωτήρα μαλλιών.Η δεύτερη υποομάδα της υδατοαπωθητικής προστασίας ρολού μπορεί να κολληθεί ασήμαντα, διαχωρίζοντας το προστατευτικό φιλμ από την κοπή της ταινίας σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο μέγεθος.

Οι κολλητικές ταινίες είναι ευκολότερες, πιο βολικές και ασφαλέστερες, τόσο για έναν άπειρο ερμηνευτή άμεσα, όσο και για το υλικό που λιώνει από την παραμικρή υπερθέρμανση και το σχίσιμο από απρόσεκτες κινήσεις. Με βάση τα οποία η μέθοδος απόθεσης εμπιστεύεται οι κατασκευαστές. Μεταξύ αυτών, δεν υπάρχουν πάρα πολλοί που θέλουν να δουλέψουν με τοξικά ρολά σε ένα μικρό δωμάτιο. Επομένως, για τη στεγανοποιητική συσκευή κολλητικού τύπου στο πάτωμα του μπάνιου, προτιμώνται συχνά αυτοκόλλητες επιλογές.

Μειονεκτήματα κολλητικών στεγανοποιητικών επιστρώσεων:

• Το υλικό μπορεί να κολληθεί μόνο σε μια προηγουμένως στεγνή, ισοπεδωμένη, προετοιμασμένη επιφάνεια με διαφορά ύψους έως 2 mm. Οι διαφορές εντοπίζονται σε ένα μετρητή στάθμης δύο μέτρων, τοποθετημένο στο πάτωμα σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
• Είναι καλύτερα να μην ταιριάζει με τις κατατεθειμένες ποικιλίες όχι μόνο λόγω του περίπλοκου στυλ τους, αλλά και λόγω της απελευθέρωσης τοξικών πτητικών ουσιών που συνεχίζουν να δηλητηριάζουν τον αέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση της εργασίας. Λόγω της τοξικότητας, συνιστάται να τοποθετούνται κάτω από το επίχρισμα.
• Η τοποθέτηση απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, προσεκτική σύνδεση των αρθρώσεων, σχολαστική ευθυγράμμιση των γωνιακών αρθρώσεων.

Στη λίστα των ευλόγως αναγνωρισμένων πλεονεκτημάτων του roll pasting αναφέρονται:

• λογική τιμή είναι το πιο πειστικό επιχείρημα?
• αντοχή προσκόλλησης στη σκληρή βάση ·
• τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε περαιτέρω εργασίες για τη διευθέτηση του δαπέδου χωρίς τεχνολογικές διακοπές.

Επιπλέον, με επικόλληση στεγανοποιούν το ξύλινο πάτωμα στην πόλη και στα προαστιακά μπάνια. Τα ελαστικά υλικά επιβιώνουν από την ευελιξία των κινήσεων του ξύλου χωρίς προβλήματα και, παρά το συνεχές τέντωμα και τη συμπίεση, διατηρούν σταθερά τη σταθερότητα. Δεν φράζουν τους πόρους των φυσικών οργανικών, δεν παρεμβαίνουν στα φαινόμενα αερισμού.

Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη συσκευή στεγανοποίησης μπάνιου

Ανάλογα με τις τεχνικές λεπτομέρειες των εγκαταστάσεων, ο ιδιοκτήτης μπορεί να επιλέξει μία από τις παραπάνω μεθόδους, αλλά πολύπλοκα μέτρα θεωρούνται τα πιο αποτελεσματικά. Η ουσία τους έγκειται στη χρήση και των δύο τύπων υλικών στεγανοποίησης, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται διπλή ασφάλιση. Θα το εξετάσουμε.

Η σωστή προετοιμασία είναι το κλειδί για την επιτυχία

Υποθέτουμε ότι έπρεπε να αφαιρέσουμε την παλιά επίστρωση μετά από ένα φθαρμένο δάπεδο που καλύπτει από ένα προκατασκευασμένο δάπεδο από σκυρόδεμα ή από μια μονολιθική πλάκα από σκυρόδεμα. Χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα ή μεγάλο γυαλόχαρτο, αφαιρούμε την παλιά επικάλυψη λαδιού ή το ανώτερο στρώμα γύψου από το κάτω άκρο των τοίχων στο ύψος των μελλοντικών "πλευρών" στεγανοποίησης. Εκ των προτέρων, αποδεχόμαστε την ανάγκη αφαίρεσης σπασμένων τσιπ, σκόνης, λεκέδων, υπολειμμάτων ελαιοχρώματος κ.λπ.

• Ας ξεκινήσουμε με την επισκευή ρωγμών και σφράγισης κελυφών στο σώμα από σκυρόδεμα, για το οποίο προεγκαθιστούμε όλες τις εγκοπές, και στη συνέχεια γεμίζουμε με μια επισκευή, για παράδειγμα, το Isostop.
• Κατά μήκος της γραμμής σύνδεσης των τοίχων με το πάτωμα, φτιάχνουμε μια αυλάκωση με πλάτος / βάθος περίπου 1 εκ. Γεμίζουμε αυτήν την αυλάκωση με ένα καλώδιο μπεντονίτη, ένα κονίαμα Penecrite ή τσιμέντο έτοιμο για επισκευή. Η ενίσχυση των γωνιών και οι ζώνες ζευγαρώματος είναι απαραίτητες, γιατί Αυτά είναι τα πιο ευάλωτα μέρη για την καταστροφική δράση του νερού.

Αδιάβροχη συσκευή φραγμού

Μετά από εργασίες επισκευής, επεξεργαζόμαστε προσεκτικά το δάπεδο και το τμήμα των τοιχωμάτων που είναι προετοιμασμένα για μόνωση με χώμα (Κερασίτης, επαφή σκυροδέματος κ.λπ.).

• Γειώσαμε σε δύο βήματα, τρίβοντας τη σύνθεση στην τραχιά βάση. Το δεύτερο στρώμα εδάφους αποστέλλεται «στο σταυρό» στο πρώτο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν τυχαία χαμένες τρύπες.
• Ρίχνουμε υγρή στεγανοποίηση στη διασταύρωση των δαπέδων με ανυψωτικά και άλλα στοιχεία επικοινωνίας νερού.
• Επεξεργαζόμαστε τα καθαρισμένα τμήματα των τοίχων και του παρακείμενου δαπέδου κατά μήκος της περιμέτρου με ασφαλτική μαστίχα. Μέχρι να αρπάξει, ενισχύουμε το ζευγάρωμα τοίχων και δαπέδων με ταινία PVC από πλέγμα.
• Εφαρμόζουμε μαστίχα ή πάστα (Technikol, Penetron, Elastomiks, Cerezit, Hyperdesmo κ.λπ.), όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή, τον απαιτούμενο αριθμό φορών. Το περιμένουμε να σκληρύνει. Κατά τη διάρκεια της περιόδου στεγνώματος της πάστας ή της μαστίχας, είναι απαραίτητο να καταστείλει κάθε πιθανότητα καθίζησης κόκκων σκόνης και άμμου στην επιφάνεια. Σε αυτήν την περίπτωση, τα λιπαντικά παίζουν ρόλο ισοπέδωσης, πρόσθετης ασφάλισης και κόλλας, οι ιδιότητες των οποίων θα υποβαθμιστούν λόγω σκόνης.
• Αφού στεγνώσει το τελευταίο στρώμα στεγανοποίησης υγρού ή πάστας, σύμφωνα με τις μετρούμενες διαστάσεις του δαπέδου με πρόσθετες προσεγγίσεις στους τοίχους, κόψαμε τη λωρίδα Isoplast, Aquaizol, Ecoflex ή ανάλογα.
• Από το πάνω άκρο της ταινίας πρέπει να υποχωρήσετε απόσταση ίση με το ύψος της πλευράς της παλέτας ασφαλείας. Κολλάμε το τμήμα που πέφτει στο πάτωμα, το τρίβουμε με προσπάθεια χρησιμοποιώντας έναν κύλινδρο.
• Κάθε επόμενη ταινία τοποθετείται με επικάλυψη περίπου 10 cm από την προηγούμενη, έτσι ώστε να λαμβάνεται ένας συνεχής αδιάβροχος καμβάς. Για αξιόπιστη στερέωση στην επικάλυψη, πρέπει να περπατήσετε με βαρύ κύλινδρο.
• Ας ασχοληθούμε με τα επιδόματα στους τοίχους. Ζεσταίνουμε το τμήμα του τοίχου που έχει υποστεί επεξεργασία με μαστίχα με στεγνωτήρα μαλλιών και στερεώνουμε πάνω του τα μη κολλημένα υπολείμματα των λωρίδων που βρίσκονται στο πάτωμα. Οι γωνίες πρέπει να τρυπηθούν με μια πινακίδα, προσεκτικά τις εσοχές σε μια θερμαινόμενη μαστίχα.
• Στο τέλος, γύρω από τους σωλήνες πρέπει να εκτελέσετε ξανά την επεξεργασία ασφάλτου.

Ολα. Εσείς και το πάτωμα προστατεύεστε από μια μεγάλη λίστα προβλημάτων που προκαλούνται από υπερβολική υγρασία και διαρροές νερού. Απομένει να καλύψει την αδιάβροχη ασφάλιση με διακοσμητικό προστατευτικό κάλυμμα δαπέδου.

Παρόμοιες εγγραφές:

Στεγανοποίηση του μπάνιου: βέλτιστες μέθοδοι και σχήματα της συσκευής

Γιατί υποτιμάται το πάτωμα στο σοβιετικό μπάνιο;

Πηγαίνω σε ένα κατάστημα υλικού - τι να αγοράσω για μια συσκευή για θερμαινόμενο δάπεδο στο μπάνιο;