Ενδοδαπέδια θέρμανση στο μπάνιο ως παράδειγμα ηλεκτρικού καλωδίου

Ζεστά δάπεδα μπορεί να είναι κατάλληλα σε οποιοδήποτε δωμάτιο, αλλά στο μπάνιο είναι πρακτικά απαραίτητο. Σε κάθε περίπτωση, για άνεση. Θυμηθείτε μια κρύα χειμερινή ημέρα όταν, μετά από ένα ζεστό ντους, τα πόδια σας έπεσαν στην παγωμένη επιφάνεια των πλακιδίων. Όχι πολύ ωραίο, σωστά; Τα κεραμικά πλακίδια ουσιαστικά δεν διατηρούν τη θερμότητα, επομένως, χωρίς «στοχευμένη» θέρμανση, παραμένει πάντα κρύο. Ωστόσο, ταυτόχρονα, είναι πολύ πρακτικό, ειδικά σε βρεγμένους χώρους. Επομένως, δεν πρέπει να εγκαταλείψετε το πλακίδιο, ειδικά επειδή υπάρχει ένας τρόπος να εξομαλυνθεί πλήρως η «κρύο» του - να εγκαταστήσετε ένα ζεστό πάτωμα στο μπάνιο.

Τα σύγχρονα συστήματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης μπορούν να είναι ηλεκτρικά ή νερό. Οποιοσδήποτε από αυτούς τους τύπους μπορεί να εγκατασταθεί ανεξάρτητα, αλλά το κύκλωμα νερού απαιτεί το δικό του σύστημα θέρμανσης και δεν είναι κατάλληλο για αστικά διαμερίσματα. Η ηλεκτρική ενδοδαπέδια θέρμανση είναι καθολική και η εγκατάστασή της δεν είναι πολύ δύσκολη, επομένως, θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης τώρα.

Αγοράζουμε ό, τι χρειάζεστε και διαμορφώνουμε ένα κιτ

Για να εγκαταστήσετε το σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης στο μπάνιο, πρέπει να αγοράσετε:

• καλώδιο θέρμανσης ενός πυρήνα ή δύο πυρήνων.
• θερμοστάτης;
• θερμικός αισθητήρας
• κυματοειδής πλαστικός σωλήνας (μήκους 1-1,5 m).
• ταινία στερέωσης.
• υλικό για θερμομόνωση.

Στην πώληση υπάρχουν έτοιμα κιτ στερέωσης για ενδοδαπέδια θέρμανση, αποτελούμενα από καλώδιο, ταινία στήριξης, κυματοειδές σωλήνα, αισθητήρα και θερμοστάτη

Εγκατάσταση ηλεκτρικού συστήματος ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Βήμα 1. Εγκατάσταση του θερμοστάτη

Συνιστάται να ξεκινήσετε την εγκατάσταση θερμαινόμενου δαπέδου στο μπάνιο με την εγκατάσταση θερμοστάτη (θερμοστάτης). Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος του συστήματος, το οποίο χρησιμοποιείται για τον αυτόματο έλεγχο του βαθμού θέρμανσης ενός ζεστού δαπέδου.

Ο θερμοστάτης μπάνιου διαθέτει αισθητήρα θερμοκρασίας δαπέδου. Αυτή η συσκευή μεταδίδει δεδομένα θερμοκρασίας σε έναν θερμοστάτη, ο οποίος, με τη σειρά του, ελέγχει ότι η θέρμανση δαπέδου στο μπάνιο θερμαίνεται μόνο σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Μόλις συμβεί αυτό, ο θερμοστάτης απενεργοποιεί το σύστημα και το ενεργοποιεί ξανά μόνο όταν το δάπεδο κρυώσει.

Ο ρυθμιστής θερμοκρασίας συνήθως εγκαθίσταται στον ίδιο χώρο όπου είναι εγκατεστημένη η ενδοδαπέδια θέρμανση. Ωστόσο, σε υγρά δωμάτια (συμπεριλαμβανομένων μπάνιου), αυτό δεν συνιστάται λόγω πιθανής αποτυχίας αυτοματισμού. Επομένως, η καλύτερη επιλογή είναι να εγκαταστήσετε έναν αισθητήρα θερμοκρασίας δαπέδου στο μπάνιο και έναν θερμοστάτη σε ένα διπλανό δωμάτιο

Πρώτα πρέπει να χτυπήσετε μια μικρή κατάθλιψη στον τοίχο για την τοποθέτηση του κουτιού εγκατάστασης του θερμοστάτη. Αυτό γίνεται σε ύψος 50-100 cm από την επιφάνεια του δαπέδου. Μετά από αυτό, κόβονται δύο κατακόρυφοι στροβοί από την προκύπτουσα κατάθλιψη στο πάτωμα χρησιμοποιώντας ένα μύλο ή μια σμίλη με σφυρί. Μετά την τοποθέτηση του καλωδίου και την εγκατάσταση του αισθητήρα, τοποθετούνται δύο σωλήνες στα λαμβανόμενα στροβοσκόπια, ένα από τα οποία οδηγεί τα καλώδια τροφοδοσίας και τα άλλα καλώδια του αισθητήρα.

Ο θερμοστάτης είναι τοποθετημένος σε εσοχή που έχει χτυπηθεί στον τοίχο με τον ίδιο τρόπο όπως ένας συμβατικός διακόπτης

Βήμα 2Προετοιμασία δαπέδου

Δεδομένου ότι δεν θεωρείται «βρώμικη» δουλειά μετά το χτύπημα του στροβοσκόπιου, είναι καιρός να καθαρίσετε τη βάση του δαπέδου από τα συντρίμμια και τη σκόνη του κτιρίου. Το δάπεδο πρέπει να είναι επίπεδο, χωρίς ορατές αλλαγές στο ύψος. Εάν είναι απαραίτητο, το δάπεδο ισοπεδώνεται με τσιμεντοκονίαμα ή αυτοεπιπεδούμενο μείγμα.

Μετά την ισοπέδωση του δαπέδου, η επιφάνειά του είναι ασταρωμένη και περιμένετε να στεγνώσει το αστάρι.

Βήμα 3. Εγκατάσταση θερμομόνωσης

Ένα υποχρεωτικό βήμα στην εγκατάσταση ενδοδαπέδιας θέρμανσης είναι η θερμομόνωση. Είναι απαραίτητο εάν δεν θέλετε να ξοδέψετε την ενέργεια ενός ζεστού δαπέδου για να θερμάνετε τους υποκείμενους χώρους: ένα γειτονικό διαμέρισμα ή υπόγειο. Σε αυτήν την περίπτωση, το σύστημά σας θα τρέξει να φθαρεί, και το μερίδιο του λέοντος στην ενέργεια θα «πετάξει μέσα στον αγωγό», ενώ παίρνει αξιοπρεπή ποσά από τον προϋπολογισμό σας.

Επομένως, οποιοδήποτε θερμομονωτικό υλικό πάχους τουλάχιστον 20 mm τοποθετείται στο τραχύ δάπεδο. Μπορεί να είναι αφρός πολυστυρολίου, πενοφόλη, αφρός πολυστυρολίου, αφρός πολυστυρολίου, πολυαιθυλένιο με αφρώδες φύλλο, φελλό κ.λπ.

Βήμα 4. Τοποθέτηση του καλωδίου θέρμανσης

Η τοποθέτηση των καλωδίων ξεκινά από το σημείο όπου τα καλώδια τροφοδοσίας είναι συνδεδεμένα στον θερμοστάτη. Μια μόνωση από χάλυβα είναι προσαρτημένη στη μόνωση σε βήματα των 0,5 m. Το καλώδιο θέρμανσης τοποθετείται στην κορυφή, συνήθως ζιγκ-ζαγκ, και στερεώνεται στο πάτωμα με τα πέταλα της ταινίας στήριξης.

Ηλεκτρικό καλώδιο απλώνεται σε ολόκληρη την επιφάνεια του μπάνιου, με εξαίρεση τις περιοχές κάτω από τα υδραυλικά και κοντά στους τοίχους

Κατά την τοποθέτηση του καλωδίου, πρέπει να τηρείτε τους ακόλουθους κανόνες:

• βήμα μεταξύ στροφών καλωδίου - τουλάχιστον 6 cm.
• η απόσταση από τους τοίχους έως το καλώδιο είναι τουλάχιστον 10 cm.
• απόσταση από σωλήνες και συσκευές θέρμανσης - όχι λιγότερο από 20 cm.
• ακτίνα κάμψης του πηνίου - τουλάχιστον 5-6 διαμέτρους καλωδίου.

Η επιτρεπόμενη απόκλιση από την υπολογιζόμενη απόσταση (βήμα) μεταξύ των καλωδίων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 cm

Βήμα 5. Συναρμολόγηση του αισθητήρα θερμοκρασίας

Ο αισθητήρας θερμοκρασίας δαπέδου τοποθετείται σε πλαστικό κυματοειδές σωλήνα και τοποθετείται μεταξύ των στροφών του καλωδίου θέρμανσης. Ο σωλήνας τραβιέται από τον θερμοστάτη στο πάτωμα και μετά στην επιφάνεια του δαπέδου για άλλα 0,3-0,5 μ. Τοποθετείται ένα βύσμα στην οπή του σωλήνα, στην πλευρά του αισθητήρα, έτσι ώστε το τσιμεντοκονία να μην μπει μέσα όταν χύνεται η επίστρωση.

Τα καλώδια του αισθητήρα φέρονται στον θερμοστάτη και στερεώνονται εκεί. Τα στροβοσκόπια στον τοίχο καλύπτονται με γύψο ή στόκο.

Ο αισθητήρας θερμοκρασίας δαπέδου τοποθετείται σε κυματοειδές πλαστικό σωλήνα και συνδέεται με θερμοστάτη

Βήμα 6. Έλεγχος συστήματος

Μετά την ολοκλήρωση όλων των ηλεκτρικών συνδέσεων, το σύστημα ελέγχεται για ζημιά στα τμήματα θέρμανσης, τον αισθητήρα ή τον θερμοστάτη.

Βήμα 7. Συσκευή επίστρωσης

Εάν όλα είναι εντάξει, τότε μπορείτε να αρχίσετε να ρίχνετε στρώματα πάχους 3-10 εκ. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ειδικά μείγματα για αυτό, τα οποία πωλούνται ειδικά για ενδοδαπέδια θέρμανση. Μετά από 3 ημέρες, θα είναι δυνατό να περπατήσετε στο επίχρισμα και να ολοκληρώσετε το φινίρισμα, ωστόσο, δεν είναι ακόμα δυνατό να ενεργοποιήσετε το σύστημα θέρμανσης. Πρέπει να είναι τουλάχιστον 28-30 ημέρες πριν στεγνώσει εντελώς το τσιμέντο και να αποκτήσει την απαραίτητη αντοχή.

Βήμα 8. Φινίρισμα Φινίρισμα

Τα κεραμίδια πλακιδίων ή πορσελάνης χρησιμοποιούνται συχνότερα ως επίστρωση τελικού θερμού δαπέδου σε ένα μπάνιο. Ωστόσο, οι ειδικές συνθήκες θέρμανσης θερμοκρασίας και υψηλής υγρασίας μπορούν να αντέξουν σε πλακίδια βινυλίου, πέτρινα δάπεδα και αδιάβροχο θερμο-ξύλο.

Ένα δάπεδο με πλακάκια είναι η πιο κοινή επιλογή σε ένα μοντέρνο διαμέρισμα

Θέρμανση χαλάκια - μια αξιόλογη εναλλακτική λύση

Αυτό δεν σημαίνει ότι η διαδικασία τοποθέτησης ενός ζεστού δαπέδου στο μπάνιο είναι πολύ δύσκολη. Επιπλέον, αυτή η τεχνολογία μπορεί να απλοποιηθεί περαιτέρω χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρικό θερμαντικό στρώμα αντί ενός ξεχωριστού καλωδίου. Αυτό το προϊόν είναι ένα ανθεκτικό στη θερμότητα πλέγμα στο οποίο στερεώνεται ένα λεπτό καλώδιο θέρμανσης χρησιμοποιώντας μια ταινία στερέωσης.Η εγκατάσταση αυτού του συστήματος είναι πολύ βολική: δεν χρειάζεται να απλώσετε μόνοι σας το καλώδιο, να το στερεώσετε στις ταινίες στερέωσης και να αντέξετε το βήμα. Όλα έχουν ήδη γίνει εκ των προτέρων από τον κατασκευαστή. Επιπλέον, κατά την εγκατάσταση ενός τέτοιου συστήματος, δεν χρησιμοποιείται θερμομόνωση.

Τα ηλεκτρικά τάπητα τοποθετούνται στο υπόγειο ή το δάπεδο χωρίς τη χρήση μόνωσης

Ωστόσο, τα ηλεκτρικά τάπητα έχουν επίσης μειονεκτήματα και είναι αρκετά σημαντικά. Πρώτον, το τελικό σύστημα θέρμανσης είναι 20-30% ακριβότερο από την παραδοσιακή επιλογή "καλωδίου". Δεύτερον, επειδή το μονωτικό υλικό δεν τοποθετείται κάτω από τα τάπητα, παράγονται με ελαφρώς αυξημένη ικανότητα να αντισταθμίζουν την απώλεια θερμότητας μέσω των πλακών δαπέδου. Κατά συνέπεια, τέτοια δάπεδα θα καταναλώνουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια.

Παρόμοιες εγγραφές:

Κάνουμε ένα ζεστό πάτωμα στο μπαλκόνι και χαγιάτι στο παράδειγμα των υπέρυθρων και καλωδιακών συστημάτων

Υπέρυθρη ενδοδαπέδια θέρμανση φιλμ: επισκόπηση συστήματος και τεχνολογία εγκατάστασης

Ζεστό δάπεδο σε ξύλινο πάτωμα: ένα παράδειγμα συστήματος νερού στα κορμούς