Διαγράμματα διάταξης σωλήνων για θερμαινόμενο δάπεδο και σύνδεση ηλεκτρικού δαπέδου

Οι λόγοι για τους οποίους ένας αυξανόμενος αριθμός ατόμων αρνούνται το τυπικό σύστημα θέρμανσης και προτιμούν ένα ζεστό δάπεδο μπορούν να συζητηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή είναι μια πιο άνετη κατανομή θερμότητας: το δάπεδο είναι πιο ζεστό και πιο κρύο στο επίπεδο της αναπνευστικής οδού. Και η έλλειψη ρευστών ρέει κορεσμό του αέρα με σκόνη. Επιπλέον, το καλοριφέρ, ακόμη και της νεότερης γενιάς, χαλά την εμφάνιση του δωματίου. Αρκετά σπάνια, οι σχεδιαστές καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα εσωτερικό στο οποίο η μπαταρία ταιριάζει απόλυτα. Σήμερα, υπάρχουν δύο τύποι ενδοδαπέδιας θέρμανσης: νερό και ηλεκτρικό. Ποιο δεν θα επιλέγατε, είναι πολύ σημαντικό να σχεδιάσετε ένα διάγραμμα της σύνδεσης ενός ζεστού δαπέδου - αποτελεί εγγύηση για ομοιόμορφη θέρμανση του δωματίου στην επιθυμητή θερμοκρασία.

Επιλογές διάταξης για σωλήνες δαπέδου νερού

Η ενδοδαπέδια θέρμανση ονομάζεται σύστημα σωλήνων, κρυμμένο κάτω από το δάπεδο. Το υγρό ψυκτικό κυκλοφορεί μέσω των σωλήνων, που θερμαίνει το δωμάτιο. Το κύριο πλεονέκτημα ενός τόσο ζεστού δαπέδου έναντι ενός ηλεκτρικού ομολόγου είναι, φυσικά, η κερδοφορία.

Με αυτό το σύστημα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν λέβητα φυσικού αερίου, ο οποίος είναι πιο οικονομικός, έναν λέβητα στερεού καυσίμου, ο οποίος είναι πολύ βολικός σε κατοικημένες περιοχές που δεν είναι συνδεδεμένες με τον αγωγό αερίου, ακόμη και μια αντλία θερμότητας είναι μια συσκευή που σας επιτρέπει να εξαγάγετε θερμότητα από το περιβάλλον. Επιπλέον, η χρήση αντλιών θερμότητας με κλασικά συστήματα θέρμανσης είναι πολύ προβληματική.

Όταν επιλέγετε ένα σχήμα τοποθέτησης σωλήνων, είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της επιφάνειας. Και για αυτό πρέπει να λάβετε υπόψη ότι καθώς κινούνται στους σωλήνες, το ψυκτικό σταδιακά κρυώνει.

Οι πιο συνηθισμένες είναι οι ακόλουθες μέθοδοι στυλ.

Σχέδιο # 1 - "Σαλιγκάρι"

Η χρήση αυτής της μεθόδου περιλαμβάνει την τοποθέτηση σωλήνων σε μια σπείρα σε δύο σειρές. Από την είσοδο στο δωμάτιο, ο σωλήνας περιστρέφεται στο κέντρο του δωματίου και στη συνέχεια επιστρέφει επίσης. Σε αυτήν την περίπτωση, οι στροφές του σωλήνα επιστροφής βρίσκονται μεταξύ των στροφών του άμεσου.

Ως αποτέλεσμα, έχουμε μια εναλλαγή θερμών και ψυχρών σωλήνων, όπου το πιο ζεστό τμήμα είναι δίπλα στο πιο κρύο. Αυτή η εναλλαγή και επιτρέπει ομοιόμορφη θέρμανση του δωματίου.

Αυτή η μέθοδος εγκατάστασης μπορεί να εφαρμοστεί σε μεγάλες περιοχές.

Σχέδιο # 2 - Το φίδι

Όπως φαίνεται στη φωτογραφία, όταν χρησιμοποιείτε αυτήν τη μέθοδο τοποθέτησης σωλήνων, το ψυκτικό κινείται σε σπείρα. Επιπλέον, όσο πιο μακριά το δάπεδο βρίσκεται από την είσοδο του σωλήνα, τόσο πιο κρύο είναι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό το σχέδιο στυλ μόνο σε μικρά δωμάτια (μπάνιο, τουαλέτα, μικρός διάδρομος).

Οι σωλήνες τοποθέτησης "φίδι" πρέπει να ξεκινούν από τον τοίχο που βλέπει στο δρόμο. Αυτό θα συμβάλει στην αντιστάθμιση της διαφοράς θερμοκρασίας.

Σχέδιο # 3 - "Μαίανδρος" ή "Διπλό φίδι"

Αυτή η μέθοδος είναι ένα είδος μείγματος του πρώτου και του δεύτερου. Εδώ ο σωλήνας τοποθετείται από ένα φίδι με μεγάλη απόσταση μεταξύ των στροφών. Στη συνέχεια, ο σωλήνας επιστροφής δεν επιστρέφει σε ευθεία γραμμή, αλλά τοποθετείται με το ίδιο φίδι παράλληλα με τον σωλήνα τροφοδοσίας.

Αυτό το σχέδιο είναι λιγότερο δημοφιλές από το "σαλιγκάρι", αλλά είναι απαραίτητο σε δωμάτια με κεκλιμένο δάπεδο - είναι πολύ λιγότερο επιρρεπές στον αέρα.

Όποια και αν είναι η διάταξη των σωλήνων που επιλέγετε, η αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος είναι δυνατή μόνο σε ένα κύκλωμα στο οποίο το μήκος του σωλήνα δεν υπερβαίνει τα 100 m.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το θερμαινόμενο δάπεδο είναι κατάλληλο μόνο για ιδιωτικές κατοικίες ή διαμερίσματα σε "νέα κτίρια", όπου η χρήση του προβλέπεται από το έργο κοινών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Σε πολυκατοικίες με τυπικό σύστημα θέρμανσης, τέτοιες «αλλαγές» μπορεί να οδηγήσουν σε δυσάρεστες συνέπειες. Περνώντας από ένα μακρύ σύστημα σωλήνων, το ψυκτικό ψύχεται σημαντικά, πράγμα που σημαίνει ότι η θέρμανση του επόμενου διαμερίσματος στο ανυψωτικό θα επιδεινωθεί αισθητά.

Σε μεγάλα δωμάτια, τοποθετήστε διάφορα κυκλώματα και συνδέστε τα μέσω πολλαπλής διανομής

Χαρακτηριστικά σύνδεσης ηλεκτρικού συστήματος

Η ηλεκτρική ενδοδαπέδια θέρμανση χρησιμοποιείται συχνότερα ως θέρμανση εκτός εποχής και χρησιμοποιείται όταν η κεντρική θέρμανση δεν είναι ακόμη ενεργοποιημένη. Τα κύρια πλεονεκτήματά του περιλαμβάνουν:

• Απλότητα και ταχύτητα εγκατάστασης.
• Δεν υπάρχει ανάγκη για "υγρές" διεργασίες.
• Σχετικά χαμηλό κόστος
• Ελαφρά αύξηση στο επίπεδο του δαπέδου.

Δυστυχώς, υπάρχουν επίσης μειονεκτήματα:

• Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία - σύμφωνα με τους κατασκευαστές, βρίσκεται εντός των φυσιολογικών ορίων, αλλά η πρόσθετη θωράκιση δεν θα βλάψει.
• Υψηλό κόστος λειτουργίας - η ηλεκτρική ενέργεια είναι πολύ πιο ακριβή από άλλα είδη καυσίμων.
• Το φορτίο στην καλωδίωση του σπιτιού.

Τι καλώδια μπορώ να χρησιμοποιήσω;

Το κύριο στοιχείο θέρμανσης ενός τέτοιου συστήματος είναι ένα ειδικό καλώδιο, το οποίο τοποθετείται στο πάτωμα με ένα φίδι και προσαρτάται στην ταινία στήριξης. Το διάγραμμα σύνδεσης εξαρτάται από το καλώδιο που επιλέγετε:

• Ανθεκτικός μονός πυρήνας - ο φθηνότερος και ευκολότερος τύπος καλωδίου στο σχεδιασμό. Είναι ένας θερμαντικός πυρήνας μέσω του οποίου ρέει το ρεύμα. Σε αυτήν την περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας μετατρέπεται σε θερμότητα. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του τύπου καλωδίου είναι η ανάγκη σύνδεσης των δύο άκρων στο δίκτυο, κάτι που δεν είναι πάντα βολικό.
• Καλώδιο αυτορυθμιζόμενου - δεν θερμαίνονται εδώ αγώγιμοι αγωγοί, αλλά ειδικοί σύνδεσμοι πολυμερούς. Αυτό το καλώδιο μπορεί σωστά να ονομαστεί το πιο βολικό στη χρήση, αλλά και το πιο ακριβό.
• Ανθεκτικό σε δύο καλώδια - Εκτός από τον πυρήνα θέρμανσης, αυτό το καλώδιο περιέχει επίσης αγώγιμο. Αυτό θα σας επιτρέψει να το συνδέσετε στο δίκτυο με ένα μόνο άκρο και μειώνει κάπως το επίπεδο του μαγνητικού πεδίου.

Σημειώστε ότι απαγορεύεται αυστηρά η τοποθέτηση του αντιστατικού καλωδίου στα τμήματα του δαπέδου που θα καλύπτονται με έπιπλα. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε υπερθέρμανση του συστήματος και την αποτυχία του.

Ανθεκτικά, δύο πυρήνων καλώδια αντίστασης και αυτορυθμιζόμενα μονοπύρηνα για ενδοδαπέδια θέρμανση (από πάνω προς τα κάτω)

Συνδέοντας αισθητήρες και θερμοστάτες

Η απόσταση μεταξύ των στροφών καθορίζεται με βάση την απαιτούμενη ειδική ισχύ θέρμανσης και την ισχύ του καλωδίου. Μετά την τοποθέτηση του καλωδίου, εγκαθιστούμε τον αισθητήρα θερμοκρασίας δαπέδου, αφού το προστατεύσουμε με κυματοειδές σωλήνα.

Προκειμένου να αποφευχθεί η είσοδος του διαλύματος στον σωλήνα με τον αισθητήρα, είτε το ακραίο χιτώνιο χρησιμοποιείται προσεκτικά είτε το άκρο μονώνεται προσεκτικά με αυτοσχέδια υλικά.

Ο αισθητήρας είναι εγκατεστημένος στη μέση μεταξύ των στροφών του καλωδίου σε απόσταση 0,5 m έως ένα μέτρο από τον τοίχο. Ένα κάθετο κομμάτι σύρματος που συνδέει τον αισθητήρα με τον θερμοστάτη τοποθετείται σε shtroba.

Η πρώτη παροχή τάσης στα καλώδια ενδοδαπέδιας θέρμανσης πρέπει να γίνεται μόνο αφού στεγνώσει εντελώς το σκυρόδεμα - όχι νωρίτερα μετά από 28 ημέρες.

Κατά κανόνα, η μέθοδος σύνδεσης του θερμοστάτη περιγράφεται λεπτομερώς στις οδηγίες για αυτό. Εάν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε μόνοι σας την εργασία, καλέστε έναν ειδικό. Θα κοστίσει αρκετά φθηνά

Ελπίζουμε ότι με τη βοήθεια αυτού του υλικού καταλάβατε πώς να συνδέσετε σωστά τα πάντα μόνοι σας. Εάν εξακολουθείτε να έχετε απορίες, σας προτείνουμε να κοιτάξετε στα άλλα άρθρα μας ή εάν δεν θέλετε να κάνετε τα πάντα μόνοι σας, απευθυνθείτε σε ειδικευμένους ειδικούς για βοήθεια.

Παρόμοιες εγγραφές:

DIY επισκευή νερού και ηλεκτρικής ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Κάντε μόνοι σας εγκατάσταση ηλεκτρικού (καλωδίου), ενδοδαπέδιας θέρμανσης νερού και φιλμ

Σύνδεση θερμαινόμενου δαπέδου με θερμοστάτη: καθοδήγηση σε ηλεκτρικές εργασίες