Κανόνες για τη διευθέτηση επίπλων κατά τη χρήση ενδοδαπέδιας θέρμανσης
Οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και ιδιωτικών κατοικιών προτιμούν όλο και περισσότερο εναλλακτικές επιλογές θέρμανσης από την κεντρική θέρμανση. Ωστόσο, όταν αποφασίζετε υπέρ μιας συγκεκριμένης μεθόδου θέρμανσης ενός σπιτιού, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά του εγκατεστημένου συστήματος. Έτσι, οι κατασκευαστές δεν εξηγούν πάντα γιατί είναι αδύνατο να τοποθετήσετε έπιπλα σε ένα ζεστό πάτωμα. Όμως, η παράβλεψη αυτού του κανόνα συνεπάγεται μάλλον δυσάρεστες συνέπειες, ξεκινώντας από την ταχεία απώλεια των ιδιοτήτων των καταναλωτών σε ντουλάπια και σετ κουζίνας και τελειώνοντας με την αποτυχία του εξοπλισμού θέρμανσης.
Γιατί δεν μπορείτε να βάλετε έπιπλα στο θερμαινόμενο πάτωμα
Αυτός ο κανόνας ισχύει, αλλά με ορισμένες επιφυλάξεις. Η τοποθέτηση επίπλων σε θερμαινόμενο δάπεδο είναι ανεπιθύμητη μόνο εάν το ύψος των ποδιών του είναι μικρότερο από 20-50 mm. Η εξήγηση είναι αρκετά απλή.
Εάν το διάκενο μεταξύ του πυθμένα του ντουλαπιού ή του καναπέ και του δαπέδου είναι ελάχιστο ή απουσιάζει καθόλου, είναι δύσκολο να αφαιρεθεί η θερμότητα από τα θερμαντικά στοιχεία. Ως αποτέλεσμα, η απόδοση της θέρμανσης του αέρα στο δωμάτιο μειώνεται, τα έπιπλα χειροτερεύουν, το σύστημα θέρμανσης αποτυγχάνει.
Για να καταστήσετε ευκολότερο να κατανοήσετε τι συμβαίνει, πρέπει να κοιτάξετε το σχήμα διανομής θερμότητας κατά τη διευθέτηση ενός δωματίου με ζεστό πάτωμα.
Οι ροές μεταφοράς κατευθύνονται κάθετα προς τα πάνω. Οι συρόμενες ντουλάπες ή τα ντουλάπια χωρίς πόδια τοποθετημένα ακριβώς πάνω από τα καλώδια δεν θα επιτρέψουν την αύξηση της θερμότητας. Ως αποτέλεσμα, δεν θα θερμαίνεται ο αέρας στο δωμάτιο, αλλά τα στοιχεία επίπλων και δαπέδων. Φανταστείτε ότι η κουζίνα και ο τοίχος στο σαλόνι λειτουργούν συνεχώς με ηλεκτρική κουζίνα.
Ο κανόνας ισχύει όχι μόνο για έπιπλα, αλλά και για οικιακές συσκευές μεγάλου μεγέθους, όπως πλυντήρια ρούχων και ψυγεία.
Σήμερα, το μερίδιο της μάζας ξύλου στα έπιπλα είναι ελάχιστο. Το κύριο υλικό είναι φύλλα από κόντρα πλακέ, μεταξύ των οποίων σφραγίζονται σωροί πριονιδιού, που εμποτίζονται άφθονα με κόλλα. Οι συνεχώς υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τη δομή των ινών, των μοριοσανίδων και άλλων τύπων πλακών. Η κόλλα χάνει τις προσκολλητικές της ιδιότητες, οι προσόψεις στρωματοποιούνται, τα έπιπλα γίνονται ταχύτερα άχρηστα. Ακόμα χειρότερα, τα στοιχεία του θερμού δαπέδου υπερθερμαίνονται τακτικά και αυτό είναι γεμάτο με πλήρη αποτυχία του συστήματος.
Δεν συνιστάται η τοποθέτηση μεγάλων επίπλων χωρίς πόδια ή με χαμηλά στηρίγματα σε θερμαινόμενο δάπεδο, το ύψος του οποίου είναι μικρότερο από 20-50 mm. Ένα άλλο πράγμα είναι τραπεζάκια ή καρέκλες. Ο σχεδιασμός ενός συστήματος θέρμανσης πρέπει να πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την τρέχουσα θέση των επίπλων, αλλά και τις μελλοντικές αλλαγές. Εάν ακολουθήσετε αυτόν τον κανόνα, η ενδοδαπέδια θέρμανση πιθανότατα θα σας εξυπηρετήσει πιστά για πολλά χρόνια.
