Σφράγιση ρωγμών σε σκυρόδεμα: 3 πιο αξιόπιστες μέθοδοι
Η υψηλή αντοχή, η καλή διαμόρφωση και η κερδοφορία καθιστούν το σκυρόδεμα το κυρίαρχο δομικό υλικό για πολλές περιπτώσεις. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτού του ευπροσάρμοστου υλικού είναι το σπάσιμο. Οι ρωγμές εμφανίζονται κατά τη σκυροδέτηση λόγω της παραγόμενης θερμότητας ενυδάτωσης και της επίδρασης της εξωτερικής θερμοκρασίας. Αυτοί οι παράγοντες είναι δύσκολο να ληφθούν υπόψη στο στάδιο του σχεδιασμού. Μπορεί να προκληθεί ζημιά σε σκυρόδεμα οποιασδήποτε ηλικίας.
Ρωγμές σε σκυρόδεμα
Δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί ένα τσιμεντένιο στοιχείο ενός κτηρίου εντελώς χωρίς ρωγμές όσον αφορά την οικονομική αποδοτικότητα. Είναι επίσης σχεδόν αδύνατο να ληφθούν πλήρως υπόψη τα αναγκαστικά φορτία στη δομή του κτιρίου στο στάδιο του σχεδιασμού. Οι υποθέσεις που λαμβάνονται υπόψη κατά την έναρξη της κατασκευής ενδέχεται να αλλάξουν. Επομένως, στην πράξη, το θέμα δεν είναι να αποτρέψουμε εντελώς την εμφάνισή τους, αλλά να περιορίσουμε τον εαυτό μας στη σωστή μέτρηση. Η βάση για τον προσδιορισμό του μεγέθους του οπλισμένου σκυροδέματος είναι να λαμβάνονται υπόψη όλες οι πιθανές επιπτώσεις.
Μικροκράματα, επιφανειακές ή διαχωριστικές ρωγμές με διαφορετικούς τρόπους, επηρεάζουν τις ιδιότητες του σκυροδέματος. Μικροπράγματα που δεν είναι ορατά στην επιφάνεια του σκυροδέματος επηρεάζουν ελαφρώς την αντοχή. Ωστόσο, παρά το μικρό τους πλάτος ≤ 0,01 mm και το μήκος στο εύρος 50 έως 100 mm, μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη διαπερατότητα στη ζώνη ρωγμών, η οποία συμβάλλει στη διαρροή νερού στο σκυρόδεμα. Η επιφανειακή ζημιά εκτείνεται από την επιφάνεια της κατασκευής μόνο σε ελάχιστα βάθη. Ωστόσο, μπορεί να έχουν πλάτος αρκετά χιλιοστά. Η παρουσία τους στο στρώμα επικάλυψης σκυροδέματος έχει αμελητέα επίδραση στη φέρουσα ικανότητα και την αντοχή στο νερό του σκυροδέματος.
Οι ρωγμές μειώνουν το πραγματικό πάχος του κατασκευαστικού στοιχείου και, κατά συνέπεια, τη φέρουσα ικανότητα ή τη στεγανότητα του σκυροδέματος. Για να επαναφέρετε τις αναμενόμενες ιδιότητες του υλικού, πρέπει να κλείσετε τρύπες που υπερβαίνουν τον διαθέσιμο βαθμό. Οι ρωγμές πλάτους έως 0,3 mm και, στην περίπτωση κτιρίων με υψηλότερα φορτία, πλάτους 0,2 mm ή λιγότερο θεωρούνται γενικά αποδεκτές.
Προετοιμασία επιφάνειας
Για όλες τις διαδικασίες επισκευής, η προετοιμασία της επιφάνειας είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη διαδικασία έγχυσης ρωγμών. Ανάλογα με την κατάσταση και τη θέση της ρωγμής, πρέπει να καθαριστεί από ξένα αντικείμενα και να αφαιρεθεί οποιοδήποτε χαλαρό ή κατεστραμμένο σκυρόδεμα. Η προς επισκευή επιφάνεια πρέπει να είναι ανθεκτική ώστε να αντέχει στην πίεση της εγχυόμενης ρητίνης. Η σωστή στεγανοποίηση της επιφάνειας ρωγμών είναι απαραίτητη για την αποφυγή απώλειας κατά την ένεση.
Διαδικασία επισκευής εποξειδίου
Η διαδικασία ξεκινά με την εγκατάσταση των οπών έγχυσης στη σωστή απόσταση, συνήθως 40 mm από το κέντρο. Μια ευρύτερη ρωγμή μπορεί να έχει μεγαλύτερο διάστημα. Στη συνέχεια, η ζημιά σφραγίζεται σε όλο το μήκος της με ένα κατάλληλο υλικό στεγανοποίησης. Εάν η ρωγμή διεισδύσει εντελώς μέσω της τομής, τότε και οι δύο πλευρές πρέπει να σφραγιστούν για καλύτερα αποτελέσματα. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν υλικά εποξικού, πολυεστέρα, τσιμέντου και σιλικόνης.
Η ένεση γίνεται μετά την εγκατάσταση του καλύμματος. Σε οριζόντια σημεία, η ένεση πρέπει να ξεκινά από το ευρύτερο τμήμα. Κάθετες ρωγμές εισάγονται από κάτω προς τα πάνω. Συνήθως, οι ρωγμές εισάγονται έως ότου το διάλυμα ρέει έξω από τη γειτονική θύρα. Οι μικρότερες ρωγμές μπορεί να απαιτούν υψηλότερη πίεση. Μετά την ολοκλήρωση της ένεσης, οι θύρες αφαιρούνται.Η σφράγιση του καπακιού μπορεί να αφαιρεθεί εντελώς χρησιμοποιώντας μια κατάλληλη διαδικασία, όπως λείανση ή να αφεθεί στη θέση της, εάν αυτό δεν είναι πρόβλημα.
Εξάλειψη των μη δομικών ρωγμών με ρητίνες πολυουρεθάνης
Εάν η ζημιά δεν παραβιάζει τη δομική ακεραιότητα της δομής, η έγχυση με τη χρήση διαλυμάτων πολυουρεθάνης ή άλλων μη δομικών υλικών μπορεί να είναι μια καταλληλότερη επιλογή για πλήρωση. Χρησιμοποιούνται κυρίως δύο τύποι ρητινών ένεσης με βάση την πολυουρεθάνη. Το ένα σύστημα χρησιμοποιείται για τη στεγανοποίηση ξηρών ή υγρών ρωγμών και το άλλο για να σταματήσει το τρεχούμενο νερό.
Για την απόκτηση του αφρού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα, και δύο ή τρία συστατικά συστήματα. Η δράση αφρισμού είναι πολύ γρήγορη, κυρίως σε λιγότερο από λίγα δευτερόλεπτα. Οι ρητίνες δύο συστατικών και τριών τμημάτων ενδέχεται να απαιτούν πιστόλια πολλαπλών συστατικών ανάλογα με το χρόνο αντίδρασης. Η ανάμιξη και η παράδοση των μικτών υλικών πρέπει να ελέγχονται προσεκτικά. Η διαδικασία επισκευής παραμένει βασικά η ίδια με την έγχυση εποξειδικής ρητίνης.
Επισκευή κονιάματος
Για μεγάλα ελαττώματα στο σκυρόδεμα, θα πρέπει να χρησιμοποιείται κονίαμα. Η δημιουργία του δικού σας είναι αρκετά απλή, πρέπει να συνδυάσετε ένα μέρος τσιμέντου Portland, τρία μέρη από πέτρινη άμμο και αρκετό νερό για να σχηματίσετε μια παχιά πάστα (φυσικά, μπορείτε να αγοράσετε κονιάματα επισκευής τοπικά ή διαδικτυακά).
Είναι απαραίτητο να υγραίνεται η προβληματική περιοχή και μετά να εφαρμόζεται το μείγμα κονιάματος με οποιαδήποτε σπάτουλα ή σπάτουλα. Είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι οι τσέπες αέρα αφαιρούνται πιέζοντας σταθερά το εφαρμοσμένο προϊόν. Τέλος, η περιοχή πρέπει να εξομαλυνθεί έτσι ώστε να είναι επίπεδο με το περιβάλλον σκυρόδεμα. Το διάλυμα πρέπει να αφεθεί για τουλάχιστον δύο ώρες για να σκληρυνθεί και στη συνέχεια να καλύψει την περιοχή με πλαστική μεμβράνη για να διατηρηθεί υγρή. Μέσα σε αρκετές ημέρες θα χρειαστεί να ψεκάσετε την επικάλυψη κάτω από τη μεμβράνη μέχρι να σκληρύνει.
Ακόμη και με κατασκευαστικές εργασίες υψηλής ποιότητας, στην κατασκευή σκυροδέματος, δεν μπορεί να αποφευχθεί η μη προγραμματισμένη ρωγμή. Η ζημιά μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες αν δεν γίνει αντιληπτή. Ωστόσο, η εξάλειψη σχεδόν όλων των ρωγμών είναι ρεαλιστική, χρησιμοποιώντας μόνο τις δικές τους δυνάμεις.
